Geheimen in Sandefjord.

De debuutroman ‘The boy at the door” geschreven door Alex Dahl is een roman met vele lagen. Positief aan dit boek is dat de lezer onmiddellijk in het verhaal zit.
Wanneer de zwemles van de twee kinderen van Cecilia Wilborg afgelopen is wordt zij door de receptioniste achterna geroepen met de vraag de jongen, Tobias, af te zetten bij hem thuis. Zijn ouders zijn hem vergeten op te halen. Cecilia brengt de jongen, tegen haar zin, naar zijn huis dat niet ver is van waar zijzelf met haar gezin woont. Daar aangekomen blijkt echter dat de woning verlaten is en ze neemt de zwijgzame jongen mee naar haar eigen huis. Op verzoek van het kind ziet zij ervan af om de politie te verwittigen en laat hem de nacht bij haar thuis doorbrengen. De volgende dag brengt zij hem naar de school van haar eigen kinderen.

Het gegeven dat zij de jongen afzet op de school van haar eigen dochters, waar hij niet ingeschreven is en daarna samen met haar man Johan als gastgezin zal optreden is wel heel onrealistisch.

Cecilia heeft helemaal geen band met de zwijgzame Tobias. Zij slaagt er maar niet in om met hem in contact te komen. Toch vertelt zij op een gegeven moment, om hem uit zijn schulp te lokken, haar diepste geheim, iets dat zij nog nooit aan iemand anders vertelde.

Het verhaal wordt geschreven vanuit verschillende perspectieven.
Alhoewel de dagboekfragmenten van de lokale heroïne verslaafde Annika belangrijk zijn, is de manier waarop deze door de schrijfster toegevoegd werden niet aangenaam. Dit alles maakte o.a. dat het boek op een gegeven moment begon te vervelen.

Vele lezers gaan dit een fantastisch boek vinden. Wanneer je echter denkt je in de typische Scandinavische sfeer te kunnen onderdompelen zal je jammer genoeg op je honger blijven zitten.