Boeiend, maar niet adembenemend

Dexter tast in het duister is de derde thriller van de Amerikaanse schrijver Jeff Lindsay rond het enigmatische personage Dexter. Voor wie de vorige delen niet heeft gelezen, of geen voorkennis heeft opgedaan via de tv-serie Dexter, zal een voorstelling van de protagonist van pas kunnen komen...

Dexter Morgan is een seriemoordenaar, een zielloos monster dat het heerlijk vindt om te doden. Het nemen van een mensenleven - liefst op een speelse manier - vervult hem met intens hemels genot. Zijn moraliteitsbesef is beperkt en macaber, en kent slechts één regel: hij vermoordt uitsluitend slechte mensen. Ook heeft hij een trouwe partner: de Zwarte Ruiter, een duivelse inwendige stem maar tevens zijn innerlijke metgezel, zijn onstoffelijke vriend, zijn geestesgids. In Dexter tast in het duister krijgt de Robin Hood onder de seriemoordenaars het zwaar te verduren…

Op de universiteitscampus van Miami zijn twee studentes ritueel vermoord. Hun hoofden zijn afgehakt en vervangen door aardewerken stierenkoppen. Als Dexter, die als bloedspatanalist voor de politie werkt, de plaats delict betreedt, gebeurt er iets beangstigends in hem. De Zwarte Ruiter, normaal altijd uitgelaten bij de aanblik van een lijk, doet er nu het zwijgen toe. Als in de weken daarop gelijkaardige moorden gebeuren, trekt de Ruiter zich steeds verder terug, en verdwijnt zelfs helemaal. In het "normale" leven moet Dexter zich bovendien voorbereiden op zijn huwelijk met zijn verloofde Rita. Daar komt heel wat bij kijken, en af en toe moet al eens iemand vermoord worden. Ook Rita's kinderen Cody en Aston, twee karaktertjes met een morbide kantje, vragen veel aandacht... Met iedere rituele moord wordt duidelijker dat iets of iemand Dexter rechtstreeks wil uitdagen. Hij ontdekt dat Moloch, een satanische geest uit een diepduister Bijbels verleden, het op hem gemunt heeft. De provocaties worden almaar arroganter, en een finale bloederige confrontatie is onafwendbaar…

Dexter is een fascinerend personage en vermoedelijk uniek in de thrillerliteratuur. Mij deed hij wel sterk denken aan Ben, de minstens even cynische seriemoordenaar uit de Belgische cultfilm C'est arrivé près de chez vous van Benoît Poelvoorde uit 1992. Maar laat dat vooral een compliment zijn! Het verhaal van Dexter tast in het duister is een stuk minder begeesterend. De gratuite opvoering van satanische geesten, van muziek met betoverende krachten en van kinderen met necrofiele trekjes is allemaal behoorlijk vrijblijvend, en voedt de gedachte dat Dexter veel indrukwekkender uit de verf had kunnen komen als Lindsay hem in een realistischer kader had geplaatst. Dit voelt aan als een gemiste kans! Gelukkig beschikt de auteur over een vlotte schrijfstijl, en met zijn fijnzinnige humor houdt hij het verhaal luchtig en de lezer vast. Deze thriller blijft tot het einde boeien, maar niet meer dan dat. Adembenemend spannend wordt hij nooit.

Dankzij de tv-serie is Dexter uitgegroeid tot een echt icoon. Het eclatante succes van de serie is ongetwijfeld meer aan de makers en de acteurs te danken dan aan de boeken.