Unieke schrijfstijl

Na het overlijden van haar moeder komen bij de inmiddels volwassen Delia haar jarenlang verdrongen jeugdherinneringen weer langzaam boven drijven. Nare herinneringen aan een onsympathieke dominante vader en de aantrekkelijke, maar eigenaardige minnaar van haar moeder. In haar zoektocht naar de werkelijke gebeurtenissen uit haar jeugd en de waarheid rondom de dood van haar moeder gaat ze terug naar Napels, de stad waar ze opgroeide. Ze ontmoet daar een aantal oude bekenden die haar helpen de laatste puzzelstukjes van haar familiegeschiedenis terug te vinden.

Kwellende liefde is een roman die zich afspeelt in Italië. Elena Ferrante heeft een unieke schrijfstijl, heel gedetailleerd en zo nu en dan bijna poëtisch. Mooi, maar hierdoor leest het – toch vrij dunne -boek niet erg vlot weg. Als lezer neem je onverwachts een diepe duik in een langdurige golfbeweging van onsamenhangende hersenspinsels en voel je vermoedelijk de drang zo nu en dan zinnen te herlezen. Elena Ferrante neemt je mee in de verwarde denkwijze van de dappere Delia, die -terwijl jij leest- in haar geheugen graaft om te ontdekken wat ze al die jaren heeft verdrongen. Beetje bij beetje ontrafelt ze de waarheid.

Kwellende liefde is anders, even wennen misschien, maar de moeite van het lezen zeker waard. Voor wie de tijd neemt en zich niet af laat schrikken door literatuur een aanrader.