must-read

Met dank aan uitgeverij Futuro voor dit recensie-exemplaar

Korte inhoud

Ladymia woont met haar man en twee kinderen op Haïti. Breed hebben ze het niet, maar ze hebben een dak boven hun hoofd en zijn gelukkig. Haar man is vaak weg naar de haven van Port-au-Prince om aan bouwprojecten te werken, terwijl Ladymia thuis voor de kinderen zorgt. Tot…

12 januari 2010, een enorme aardbeving treft het land, ook Ladymia en haar gezin worden getroffen. Haar echtgenoot en moeder komen om. Overal is er chaos en loert het gevaar. Zonder een dak boven hun hoofd is het moeilijk overleven voor Ladymia en haar kinderen. Ze gaat op zoek naar haar zus en ze beslissen om samen Haïti te verlaten. Haïti is arm, corruptie alom, gevaarlijk, … en de zussen willen hun kinderen een beter leven bieden.
Snel komen ze in handen van mensensmokkelaars en worden ze misbruikt. Zullen ze dit wel overleven?

Conclusie

Norman Jansen werkte voor de Koninklijke Marechaussee en vanwege zijn werkzaamheden kwam hij in landen zoals Belize, Haïti, USA, Tortola, Suriname, … . Zijn boeken gaan over zijn eigen ervaringen, gebaseerd op waargebeurde feiten en zijn deels ook autobiografisch alsook ‘De stilte van het water’.

Norman schrijft op een eenvoudige en duidelijke manier, zodat zijn boeken toegankelijk zijn voor het bredere publiek. Het verhaal van Ladymia is schrijnend, het dient verteld en gelezen te worden. Verschillende sociale thema’s komen aan bod zoals corruptie, mensenhandel, armoede en uitbuiting. We komen ook te weten ‘waarom’ mensen op een bepaalde manier handelen, waarom willen ze weg uit hun eigen land hoewel ze weten dat hun overlevingskans laag is.

In het eerste deel van het boek omschrijft Norman het leven op Haïti en leren we de personages kennen. Vooral Ladymia en hoe zij alles ervaart. In zijn omschrijving van de omgeving en cultuur heeft hij veel oog voor detail, zelfs lokale tradities zoals vb. voodoo komen aan bod. Hierna beschrijft hij op een krachtige manier de situatie vlak na de aardbeving, de chaos die dan ontstaat en de onmacht van de bevolking, waarop Ladymia besluit haar geluk elders te zoeken. De schrijfstijl van Norman is helder en eenvoudig maar mist toch zijn kracht niet. Als lezer voel je mee met Ladymia en wat zij doorstaat.

Ik was toch even stil na het lezen van ‘De stilte van het water’. Van mij krijgt dit boek 4 sterren.