Heerlijk rijk boek voor een rustige zondagmiddag

Wat een rijk boek is dit. Julliet Ashton is een schrijfster die in de oorlog onder een pseudoniem columns schreef en daar succesvol mee was. Nu de oorlog voorbij is wil ze onder haar eigen naam verder schrijven. Ze komt in contact met Dawesy, een varkensboer/timmerman/etc uit Guernsey die lid is van het literaire aardappelschiltaart genootschal en een correspondentie ontstaat. Julliet leert de geschiedenis van Guernsey gedurende de bezetting kennen en wil over het genootschap schrijven. Het duurt dan ook niet lang voordag ze op de boot stapt en haar nieuwe vrienden aldaar gaat bezoeken. In het goede gezelschap van het genootschap leert ze hen en hun geschiedenis beter kennen.

Het boek is een briefroman, waarbij Julliet de verbindende factor is. Brieven van en naar haar uitgever Sidney, zijn zus (haar beste vriendin) Sophie, de leden van het genootschap volgen elkaar op en laten je steeds een stukje meer zien van het leven na de tweede wereldoorlog en de personages. Een vleugje mysterie, wat is er met Elisabeth gebeurd? Een snufje romantiek, wie weet het hart van Julliet te veroveren? En een flinke dosis literatuur, de voordrachten tijdens de leesavonden van het genootschap.

Deze roman is rijk aan details, geschiedenis en emoties en door hem in een briefcorrespondentie te gieten is het net of het aan jou gericht is en leef je dubbel mee met de personages.

Heerlijk rijk boek voor een rustige zondagmiddag.