verhaaldraden zonder inkoppers en met staartjes

Drie vrouwen met geheimen, in het nu en in het verleden. Plotwendingen die geen inkoppertjes blijken. Schijnbaar afgeronde verhaaldraden die toch een staartje hebben. Ik heb met veel plezier dit boek van Sarah Pinbourough, ‘Belofte maakt schuld’, gelezen.

In vlotte bewoordingen wordt direct de aandacht van de lezer getrokken bij de personages. Elk hoofdstuk is geschreven vanuit een andere vrouw en ook in de tijd wordt heen en weer gesprongen. Dit levert geen onduidelijk geheel op, sterker nog, het laat je steeds met zoveel nieuwsgierige vragen zitten dat je het boek bijna niet weg kunt leggen. Steeds wil je verder de verhalen van deze vrouwen ontrafelen, hun geheimen doorgronden. Al halverwege het boek had ik het gevoel dat ik wel zo’n beetje wist waar het heen ging. Ik vond het wat vroeg, bespeurde enige irritatie bij mezelf dat alles al in dit stadium duidelijk leek te zijn, maar nee…er kwamen nog heel wat duveltjes uit doosjes.

Deze nieuwe thriller van de schrijfster met een goede reputatie in meerdere genres heeft me absoluut geboeid gehouden. Een paar keer zakt het verhaal iets in vanwege te veel herhaling naar mijn smaak. Daarnaast vind ik elementen uit de geschiedenis van een van de hoofdpersonen Dickens-achtig karikaturaal. Aan de andere kant worden de persoonlijkheden echter ook wel weer geloofwaardig uitgewerkt. De vrouwen in het boek zijn complex: sterk en zwak tegelijk, soms assertief en soms passief. Er spreekt uit dat ieder mens een nieuw begin van een nieuw hoofdstuk verdient. Maar of dat je gegund wordt, is vraag twee…

In de e-book versie zijn er een paar zetfouten doorheen geslopen. Dit vind ik altijd een tikje jammer.

Voor mij is een thriller goed, als ik hem niet kan wegleggen. Hoewel ik niet van mijn stoel ben gevallen van dit verhaal, kan ik het boek zeker aan anderen aanbevelen! Een dikke vette vier sterren.