De dood als verteller

Een boek dat al lang op mijn te lezen lijst stond en nu is het er eindelijk van gekomen. Gezien het aantal sterren dat dit boek had, wist ik dat het goed was, maar had ik geweten dat het zo goed was, dan had ik het vast niet zo lang laten liggen.

Boeken over de tweede wereldoorlog zijn er met hopen, het ene al beter dan het andere. Velen van die boeken zijn geschreven vanuit het standpunt van iemand die een concentratiekamp of werkkamp overleefd heeft. Dit heeft een andere invalshoek, de verteller is namelijk de dood die een verhaal vertelt van een Duits meisje, Leisel in een dorp in de buurt van München. Voor wie denkt dat dit een donker en grimmig boek is, laat je niet afleiden door de verteller.

De dood ontmoet Liesel op het moment dat hij de ziel van haar broertje meeneemt. Liesel is met haar broertje per trein onderweg naar een pleeggezin. Haar moeder kan niet meer voor haar zorgen. In de trein overlijdt haar broertje. Liesel komt alleen aan in het pleeggezin. Haar nieuwe moeder doet niet veel anders dan haar uitschelden. Hans, haar nieuwe vader is wel een lieve man. Hij probeert altijd het goede te doen, ook al is het goede niet gelijk aan het juiste in Nazi Duitsland.
Wanneer een jood voor de deur opduikt die onderdak vraagt, breken spannende tijden aan voor het gezin. Liesel moet geheim houden dat Max in de kelder woont. Ze bouwt een innige vriendschap op met Max die het maar ternauwernood overleeft in die koude kelder en tijdens bombardementen wanneer de rest van het gezin in een schuilkelder zit. Daarnaast is ze ook bevriend met Rudy, een van de jongens in de buurt.

Liesel is de boekendief. Haar eerste boek heeft ze meegenomen toen haar broertje in de sneeuw begraven werd. Haar volgende boek boek heeft ze gered van de boekverbranding en alle volgenden heeft ze gestolen. Maar ze komt er altijd mee weg. Ze gebruikt haar boeken ook nuttig want ze is verzot op lezen. Ze kon niet lezen toen ze bij het pleeggezin aankwam, maar Hans heeft het haar geleerd.

In het begin had ik wat moeite met de schrijfstijl, maar eens ik dat gewoon was, vond ik het gewoon een heel mooi boek dat leest als een trein.