Dader of slachtoffer

Een verhaal over een kindermoordenaar dat me sterk deed denken aan Dutroux, alleen waren zijn slachtoffers iets ouder. De haat van de hele bevolking voor de man is wel even sterk als die voor Leo Meerman, de dader in dit boek.
Meersman is terminaal en wil zijn laatste dagen in vrijheid doorbrengen, maar als je zes kinderen misbruikt en vermoord hebt, is die vraag eigenlijk niet aan de orde.
Michel Masson is niet zo zeker van het aantal, hij denkt dat het er zeven zijn maar dat het lichaam van het zevende kind nooit gevonden is. Hij was betrokken bij het initiële onderzoek in 2002 naar de moordenaar en heeft hem in de gevangenis geregeld bezocht in de hoop te weten te komen waar het zevende slachtoffer begraven is zodat de ouders van het kind het achter zich kunnen laten.
Nu is de dader dus terminaal en hij wil op zijn sterfbed Michel Masson nog spreken. Gaat het er dan eindelijk van komen dat de man gaat onthullen waar de zevende jongen ligt?

Het is duidelijk een boek met Michel Masson in de hoofdrol en minder voor Liese Meerhout. Zij houdt zich in dit boek bezig met een onderzoek naar de dood van een oudere vrouw. Is ze gevallen of geduwd, ongeluk of misdrijf.
Ook al gaat het in dit boek moord of misdrijven, soms is het verhaal van een dader zo schrijnend dat je je afvraagt of een dader dan nog wel gestraft moet worden. Straft die zichzelf al niet genoeg of heeft die al niet genoeg gelezen. Ik heb het nu niet over Leo Meersman, want zijn daden zijn overduidelijk. De redenering dat een slachtoffer later zelf dader wordt is er een waar ik het niet mee eens ben. Als slachtoffer ben je meestal nog jong en is een andere volwassene de dader en dus verantwoordelijk. Wanneer je iets ondergaan hebt, weet je toch wat goed en fout is, weet je toch wat je zelf niet wil dat een ander aangedaan wordt. Doe dat dan ook niet.
Het einde van dit boek vond ik wel verrassend.