Geweldig verhaal over psychopaat die ermee weg komt

Boris Bastarache is een kind tijdens de tweede wereldoorlog. Samen met zijn vriendjes speelt hij verzetje tegen de Duitsers. Ze denken al echt in de vorm van sabotage. Wanneer een actie voor een dode zorgt, verandert een en ander.
Boris groeit op en gaat studeren, maar een persoon weet wat hij gedaan heeft als kind en chanteert hem. Daarnaast krijgt Boris een relatie met een mooi meisje. Tot over zijn oren is hij verliefd.
Het geheim dat Boris met zich meedraagt wil hij koste wat het kost verborgen houden en iedereen die ook maar in de buurt van komt van wat hij gedaan heeft, wordt gedood.
Dat doden gaat ik zou zeggen heel subtiel maar dat is niet helemaal het juiste woord, eerder tussen de soep en de patatten, er even tussendoor en hij komt er ook altijd mee weg. Dat is het vreemde.
Ondertussen zit Boris in een liefdeloos huwelijk en heeft drie dochters. Ook die moeten uiteraard beschermd worden. Tussendoor heeft hij de nodige affaires.

Dat wat Boris allemaal doet, daar heeft hij zelf precies totaal geen problemen mee, het is niet dat zijn geweten het hem lastig maakt. Het is precies de normaalste zaak om zo te handelen. Ik denk dat dat van hem een psychopaat maakt. Zonder gevoelens, zonder geweten doet hij maar door, zonder te denken aan wat het bij anderen veroorzaakt.
Dit boek is spannend door de opbouw, door de zinnen, door dat wat allemaal niet getoond wordt, doordat je in het hoofd van een psychopaat zit.
Nergens wordt er teveel aan geweld getoond of wordt dit een politieonderzoek met allerlei technische beschrijvingen. Het is gewoon een ijzersterk verhaal.

Na de Wolf van Colombes is dit het tweede boek dat ik van Koen Strobbe lees en beide zijn me heel goed bevallen. Echte aanraders voor iedereen die van een spannend boek houdt zonder dat er veel politieactie in zit.