Verdwaald in een groot bos

Trisha is negen en groot voor haar leeftijd. Sinds haar ouders gescheiden zijn, plant haar moeder iedere zaterdag een activiteit, zeer tegen de zin van haar oudere broer. Deze keer gaan ze wandelen in een bos. Al snel maken moeder en zoon weer ruzie en Trisha heeft het helemaal gehad en blijft een beetje achter. Wanneer ze moet plassen gaat ze het bos in en ze weet niet goed meer welke kant ze op moet. Ze is verdwaald. Ook volwassenen verdwalen in een bos, wanneer je eens 360 graden om je as draait, herken je de bomen niet meer waar je juist langs gekomen bent, laat staan dat een kind het nog weet.
Trisha is echter niet dom, ze gaat richting water want je moet altijd het water volgen. Dagen aan een stuk wandelt ze verder, hongerig, dorstig, ziek van een regenbui, lekgeprikt door muggen en andere vliegende insekten. Ze ziet dingen die er niet zijn, het lijkt wel alsof ze hallucineert.
Wat haar op de been houdt is haar walkman waar ze zowaar via de radio berichten kan volgen. Onder andere van honkbalwedstrijden met haar favoriete speler, Tom Gordon. Ze ziet hem in het bos, ze praat met hem.
Geen bovennatuurlijke elementen in dit verhaal, geen griezelige wezens, maar gewoon een spannende wandeling door een bos van een meisje dat verloren gelopen is. Natuurlijk leef je mee en hoop je dat ze gevonden wordt. Het moet gezegd dat Trisha behoorlijk volwassen is voor haar leeftijd, ze is slim, ze kan relativeren.