Gif om mee te tatoeëren

Een nieuwe zaak voor Rhyme en Sachs en het ziet ernaar uit dat het weer om een seriemoordenaar gaat. De dader tatoeëert met gif getallen in blijkbaar willekeurige slachtoffers. De mensen sterven een verschrikkelijke dood.
Vanuit zijn rolstoel coördineert Rhyme de zaken terwijl Sachs in het veld werk verzet, met gevaar voor eigen leven. De brutaliteit van de dader valt op, hij probeert zich niet te verbergen alhoewel hij de plaatsen delict wel heel netjes achter laat, amper sporen te vinden. Het verhaal van de dader gaat veel dieper dan je in eerste instantie denkt, het is niet gewoon een gestoorde man, ja, dat is het natuurlijk ook, maar het is veel meer.

Het was lang geleden dat ik nog eens een boek van Jeffery Deaver las uit de reeks met Rhyme en Sachs en het voelde als thuiskomen. De auteur gaat altijd heel gedetailleerd in op het sporenonderzoek ter plaatse, hoe een plaats delict onderzocht moet worden, hoe daarna het bewijsmateriaal behandeld moet worden, geeft uitleg bij alles wat gevonden wordt, waardoor dit ook nog eens een informatief verhaal is geworden. Niet dat ik nu alles weet over vergif, maar ik heb toch wel wat bijgeleerd.