Vier leuke verhalen

Vier verhalen van elk een honderd pagina's, die elk op zich staan.
Het eerste verhaal gaat over een jongen die geen vrienden heeft omdat hij wat aan de dikke kant is. Hij is wel geniaal want hij vindt dingen uit. Op een dag ziet hij zijn voormalige oppas, een oudere vrouw verdwaasd over straat lopen, op blote voeten. Ze bazelt wat over dat je je foto niet mag maken. En dan gebeurt er vanalles dat ik niet verder wil verklappen.
Het tweede verhaal gaat over een ex-politieagent die zogezegd een heldendaad heeft gedaan, maar de waarheid ligt toch ietsje anders.
Het volgende verhaal vond ik wel heel tof, een man doet een duosprong, maar in plaats van los door een wolk te vallen, blijft hij erop liggen. Dan volgt een heel leuk avontuur dat zomaar door zijn vader geschreven zou kunnen zijn.
Evenals het laatste verhaal, dat deed me ook wel aan Stephen King denken. Een regenwolk tijdens een warme zomernacht blijkt niet gewoon water te bevatten maar een soort van nagels en er vallen veel doden. Heerlijk verhaal, echt, kon wat mij betreft een heel boek zijn geweest.

Joe Hill is de zoon van Stephen King die niet onder zijn geboortenaam schrijft omdat hij het zelf wil maken. Dat lukt erg goed. Het is aan zijn verhalen wel te merken dat hij dit met de paplepel heeft meegekregen.
Weer een heel leuk boek.