Alles gebeurt in een flits

In ‘Het Patroon’ komen we vijf mensen tegen die vanwege een reis met elkaar verbonden zijn. Dit is te lezen in het debuut van Wessel: Bestemming onbekend.
Het verhaal begint met Osman Fissler, hij is op vreemde wijze zijn vrouw en dochter kwijt geraakt 14 jaar geleden. Als hij in Bangkok in een shopping mall is, ziet hij ze allebei in een winkelruit, maar als hij zich omdraait is er niemand om hem heen te bekennen.
Dit is de start van een reeks gebeurtenissen die niet nader te verklaren zijn. Hij heeft contact gehouden met een van de reizigers en hij besluit deze persoon te bellen. Osman is niet de enige die gebeld heeft, een aantal andere reizigers hebben een soortgelijke ervaring opgedaan.
Ze kunnen het niet bevatten en besluiten af te spreken met de hele groep om de voorvallen te bespreken. Daarna starten ze een reis om te ontdekken wat Het Patroon inhoud en betekend. Wat heeft Limes er mee te maken, en wie is toch die Doran?

Het begin is wat verwarrend, omdat er vanuit gegaan word dat de lezer het een en ander weet over de personages en de voorvallen uit het verleden. De gebeurtenissen gebeuren rap achter elkaar, zonder dat de lezer enige uitleg krijgt over een aantal termen.
In ‘Het Patroon’ zijn er meerdere personages die met het verleden en heden met elkaar verweven zijn. Er zijn geen duidelijke sterke karakters en ook geen karakterontwikkelingen. Hierdoor blijven de karakters een beetje vlak en krijg je niet goed door wat bepaalde beweegredenen zijn bij de gebeurtenissen.
Wessel heeft daarnaast wat last van ‘mooischrijverij’; mooiere, ‘duurdere’ benamingen gebruiken voor iets alledaags. Dit heeft echter geen meerwaarde voor het verhaal en kan op sommige momenten vervelend zijn als je niet weet wat het woord betekend.
De lezer word goed aan het denken gezet en moet ook zeker bij de tijd blijven om het goed bij te houden. Er gebeurt een hele hoop in een hele korte tijd. Waarbij sommige gebeurtenissen kort en bondig zijn beschrijven en sommige stukjes tegen het langdradige aanzitten.
Desondanks weet Wessel wel de aandacht vast te houden. Mede dankzij de korte hoofdstukken, waardoor je denkt: ‘Ik lees nog één hoofdstuk’ en voor je het weet heb je een kwart van het boek uitgelezen.
Het fijne aan dit verhaal is, dat hier nog niet zoveel over geschreven is. Er is veel in de SF wereld over tijdreizen en veranderingen van dimensies geschreven en gefilmd.
En toch, is Wessel origineel in zijn verhaal en benadering, waardoor het zeker 3 sterren waard is.