Hoe één familie meerdere verhalen kan vertellen.

Zopas las ik het boek De levens van Jan Six. Een verhaal over één familie. Over één stad. Over de zoektocht naar en het behoud van stand en status. Over veranderende gewoontes. Vele geschiedenissen in één boek. Heerlijk om te lezen. Puur genieten!
Na het lezen van het boek meende ik een brief te moeten schrijven aan de auteur. Enkele uittreksels uit die brief:
'Ik weet niet meer hoeveel keer ik het gezegd heb. Maar ik heb het vaak herhaald. Vaak en veel. Zomaar en luidop. Tegen mezelf. Tegen vrienden en vriendinnen. Tegen iedereen die het horen wilde. Of waarvan ik dacht dat hij of zij het horen wilde. Wat heb ik dan gezegd? Dat vraagt u zich af. Welnu, bij het lezen van uw boek verkondigde ik dat uw nieuwste boek een pareltje was. Dat ik blij was dat ik uw boek ontmoet heb. Dat uw boek mij geroepen heeft...'

'... In uw boek lees ik vele geschiedenissen. Ik lees de geschiedenis van een stad. Van het sociale leven. Van de democratie. Van een natiewording. Van gewoontes en gebruiken. Van de liefde. Van internationale relaties. Van de handel. Van de industrialisatie. Al die geschiedenissen laat u dooreenvloeien in een schitterend en bovenal leerrijk boek...'

'... Ik wil u danken voor die wondermooie momenten. Die momenten waarin ik in uw boek mocht springen. Ik keek uit naar die momenten. Op die momenten dreef ik weg. Keerde ik terug naar andere tijden. Tijden, waarvan ik nu meen die iets beter te begrijpen. Daarvoor, beste Geert, wil ik u danken.'

U kan de volledige brief lezen op mijn blog via: http://wimbackx.blogspot.be/2016/08/uitgelezen-de-levens-van-jan-six-brief.html