Als je van mij was

Van één ding kan je zeker zijn bij de Sullivan-boeken. Deze verhalen van Bella zijn steeds opnieuw voorzien van zowel humor als liefde en ze eindigen gegarandeerd met een positieve noot. Op dat vlak lijken ze dus wel wat op een Disney-film – inclusief het ‘En ze leven nog lang en gelukkig’-gedeelte. Alleen zijn de sprookjes van Bella Andre net iets pikanter.

Of een Sullivan-boek me echt aanspreekt of niet hangt dan ook voor het grootste deel af van de personages. Bij dit boek zorgden deze af en toe voor een struikelblok. Zo vond ik Zach’s grote angst geloofwaardiger als de manier waarop Heather op haar vaders handelingen reageert. In de war? Ja Ontgoocheld en/of boos? Ja, dat ook. Maar mate waarin ze getraumatiseerd is kwam dan weer minder geloofwaardig op me over.

...

Toch waren er ook enkele factoren die er voor zorgden dat ik dit boek uiteindelijk wel vermakelijk vond. Het grootste pluspunt van ‘Als ik van jou was’ zijn naar mijn mening de honden. Echt waar, de relatie tussen Cuddles en Atlas wist me met momenten meer te charmeren dan die van hun baasjes.

Daarnaast is ook de vlotte schrijfstijl van Bella Andre een voordeel. Voor ze zich toelegde op boeken hield Bella Andre zich bezig met het schrijven van songs. Misschien verklaart dat waarom haar boeken zo’n up beat tempo hebben. Haar boeken waarin de personages steeds onverwachts de ware ontmoeten doen me dan ook vaak denken aan nummers als ‘Love At First Sight’, ‘You had Me From Hello’ en ‘Crazy in Love’.

Romantiek alom dus en ook de andere Sullivans komen opnieuw even langs. Ook dat is een pluspunt vermits ik echt wel van deze familie hou. Alleen is dit boek dus niet meteen mijn favoriete Sullivan-verhaal. Zach en Heather wisten me jammer genoeg minder te betoveren als hun voorgangers.