Op het randje

...
Beth’s ongelukkige leven en de omstandigheden waarin ze moet opgroeien zorgen er voor dat ze net als een egel een afweermechanisme heeft dat uiterst stekelig is. Ze tracht mensen op afstand te houden door haar kledingkeuze, taalgebruik en gedrag. Bovndien kampt ze met een ernstige verlatingsangst en is het voor haar vrijwel onmogelijk om iemand te vertrouwen. Waarom zou ze ook … Haar problemen en de reactie daarop zijn echter heel begrijpelijk en dat is meteen ook het grote talent van deze schrijfster. Ze slaagt er heel goed in om haar personages geloofwaardig uit te werken.

Ondanks haar afweermechanisme heeft Beth het effect van een sirene op Ryan. Ok, dat is een vrij klassiek gegeven, maar toch leest dit boek heerlijk weg. De afwisseling van toenaderingspogingen en afstoting, de goede bedoelingen van Ryan, die ondanks zijn ouders en populariteit toch over een correcte ingesteldheid lijkt te beschikken. De geloofwaardige ontwikkeling maar ook dat het niet om een blinde liefde gaat maar dat ze elkaars fouten zien en erkennen.

Vertrouwen is een sprong in het ongewissen zonder te weten of er iemand zal zijn om je op te vangen. Katie McGarry heeft haar verhaal mooi uitgewerkt waardoor het leuk is om te volgen hoe beide personages zich beetje bij beetje aan deze sprong wagen.

Een extra pluspunt bij dit boek is dat niet enkel de inhoud klopt maar ook de verpakking. Net als bij ‘Over de grens’ past ook deze coverillustratie perfect bij het boek. Op zich is het nu niet bepaald een prachtig ontwerp, maar ik apprecieer het ten zeerste wanneer men niet zomaar een afbeelding selecteert en erg echt voor zorgt dat ook dit aspect van het boek ‘klopt’.