Voor altijd gezien

...
Een groot deel van het boek voelde aan als een Disney-sprookje. Een mooi onbekend meisje haar leven veranderd plots op slag wanneer ze een knappe prins ontmoet. Alleen wordt het bijhorende kasteel met raspaarden op stal omgetoverd tot een penthouse met een uitzicht dat de hele stad overziet en een garage met luxewagens. Flynn’s kerker ziet er echter iets anders uit als die van Prince Charming.

Het leuke was dat de schrijfster later in het verhaal zelf ook enkele Disney-vergelijkingen aanhaalt. Door het contrast tussen Flynn’s wereld en haar eigen dagdagelijkse bestaan voelt Natalie zich immers als Asspoester. Het lijkt allemaal zo onwerkelijk dat het haar niets zou verbazen mocht Flynn’s Bugatti plots om middernacht in een pompoen veranderen.

Ik hield van de hoofdpersonages en de vaak grappige conversaties tussen hen beide. Maar ook van zijn innemende familie die ondanks hun bekendheid erg nuchter is en veel meer waarde hecht aan wat zich naast de spotlights afspeelt, van zijn zussen die hem met de voeten op de grond houden, van het contrast tussen Natalie en haar kamergenootje Leah, van het feit dat deze filmster geen privé-chauffeur of butler in dienst heeft, dat hij begaan is met anderen. Zowel mensen die hij niet persoonlijk kent als Natalie die hem al bij de eerste ontmoeting wist te betoveren.

Dit boek heeft me echt aangenaam verrast. Ik vreesde in het begin even dat het heel erg op een Maya Banks-boek zou gaan lijken maar dat deed het niet. De kans bestaat nog steeds dat dit later in de serie wel zal gebeuren maar momenteel deed het boek me meer denken aan de verhalen van Jessica Clare. Net als haar collega weet Marie Force humor, romantiek en erotiek te verweven tot aangenaam én minstens even belangrijk – ontspannend leesplezier. Ik heb echt zin om verder te lezen in deze serie.