Kort historisch kerstverhaal van Aline van Wijnen
Van schrijfster Aline van Wijnen kwam dit jaar een historische roman uit: Het geheime kistje van Elle. Een aangrijpend familieverhaal waarin een jonge vrouw ontdekt wie haar oma werkelijk was, waardoor ze ook zichzelf beter leert kennen. Speciaal voor Fabulous Feelgood schreef Aline een kort kerstverhaal dat aansluit bij het verhaal van die roman.
Aline van Wijnen
Aline van Wijnen won een paar jaar geleden een schrijfwedstrijd die was uitgeschreven voor Zomer & Keuning en het magazine Vriendin. Ze schreef vervolgens drie feelgoodromans en een novelle. Nu heeft ze gekozen voor een roman met twee verhaallijnen, waarvan er een speelt tijdens de Tweede Wereldoorlog in Wit Rusland.
Marieke mocht het boek vooruit lezen en was onder de indruk van het verhaal. Een interview met Aline van Wijnen is te lezen op Fabulous Feelgood via deze link.
Het geheime kistje van Elle
Een aangrijpend familieverhaal waarin een jonge vrouw ontdekt wie haar oma werkelijk was, waardoor ze ook zichzelf beter leert kennen
Wit-Rusland, 1941. Tijdens een razzia in haar geboortedorp is de Joodse Ella er getuige van dat haar hele familie voor haar ogen wordt vermoord. Ze weet zelf te ontkomen en vlucht het bos in, waar ze wordt opgenomen door een groep verzetsstrijders die zich daar schuilhoudt. Ze vindt er de liefde, maar verliest die ook weer. Na de bevrijding krijgt Ella, die niets meer te verliezen heeft, valse papieren met de naam Elle en reist ze naar Parijs om informatie door te geven over voortvluchtige nazi’s. Als ze een Nederlander ontmoet die verliefd op haar wordt, stemt ze ermee in om met hem te trouwen en naar Nederland mee te gaan. Over haar afkomst en haar verleden zwijgt ze als het graf.
Nederland, 2013. Janna maakt een moeilijke tijd door nadat haar man haar heeft verlaten. Als haar oma Elle in diezelfde periode overlijdt, helpt Janna haar moeder met het uitruimen van oma’s huisje. Ze vindt een versleten kistje op zolder waar spullen in zitten die ze niet kan plaatsen: een davidster, een oud identiteitsbewijs in een onleesbare taal, en een gladde metalen ring. Was haar stille, gesloten oma heel iemand anders dan ze altijd heeft gedacht?
Wanneer Elle is opgenomen door de partizanen in het bos, gaat het leven verder. En zo wordt het ook kerst. Maar in Rusland vieren ze geen kerst, toch is er tijd om bij elkaar te komen voor een kleine viering. In dit verhaal kijken we mee met de bewoners van het kamp in het bos door de ogen van de jonge Katja.
Kort verhaal Kerst in het bos
‘Mam? Zal ik je helpen?’
‘Ben je al klaar met je eigen werk?’ vraagt mama zonder op te kijken van de grijze gewatteerde jas waar ze een knoop aan naait.
‘Nog niet, maar ik zit al een hele tijd aardappelen te schillen. Mag ik iets anders doen, iets nuttigs?’ Verwachtingsvol leg ik mijn schilmesje weg.
Nu kijkt mama wel naar me op. ‘Aardappelen schillen is nuttig. Daarmee zorg je voor het eten voor de kameraden, zodat ze op krachten blijven om tegen de nazi’s te vechten. Het is eervol werk.’
‘Maar mam...’
Mama tikt met haar vingerhoedje op tafel alsof ze een punt zet achter ons gesprek. Ik zucht en pak mijn schilmesje weer op. Het heeft geen zin om door te zeuren, dat weet ik ondertussen wel. Voor de oorlog was mijn moeder onderwijzeres. In de klas was haar wil wet, en nu in het bos is het niet veel anders. Zelfs Michailo, de oudste van de eenheid, luistert naar mama als ze iets zegt, wat niet vaak gebeurt. Meestal zwijgt ze terwijl ze onze kleren vermaakt, roert in de pot met waterige koolsoep of haar zwarte hoofddoek onder haar kin vastknoopt en naar buiten gaat om iets te doen waar ze mij nooit over vertelt. Maar ik ben al negen en ik weet het heus wel: net als andere partizanen werkt mama voor het verzet. Als de nazi’s haar oppakken, komt ze nooit meer terug, maar daar denk ik liever niet over na.
Lees verder via deze link
