Boek 2014-2: Siri Kolu - Ik en de rovers zingen karaoke (Ik en de rovers 2)

Het was echt helemaal mijn vaders schuld dat de Rovers dat muziekzomerkamp moesten overvallen.
Het was 3 juni. De eerste dag van juni, de op één na belangrijkste dag van mijn leven, was gekomen en voorbijgegaan. De belangrijkste dag was natuurlijk de dag geweest, een jaar geleden, waarop Razende Karel in een opwelling had besloten mij te roven, als speelkameraadje voor zijn kinderen. Afgelopen zomer was ik snelwegstruikrover geweest, maar deze zomer was hard op weg op een flop uit te draaien. De hele sombere, donkere winter lang had ik uitgekeken naar 1 juni; op die dag had ik ervandoor moeten sjezen in de roversauto en mijn schoolse leven gedag moeten zeggen. Ik had de Rovers een verzoek om hulp gestuurd, maar dat was al twee dagen geleden. Ik begon de hoop langzamerhand op te geven. Het zag ernaar uit dat ik deze zomer op dit stomme muziekzomerkamp zou doorbrengen, waar mijn vader me naartoe had gestuurd. Om ervoor te zorgen dat ik er niet met de roversfamilie vandoor kon gaan. Van nu af aan zou ik echt iedere dag mijn eigen stomme leven moeten leiden. (9 van 259)

Het is weer zomervakantie en het is een jaar geleden dat Roos door de rovers werd ontvoerd. Ze had een afspraak met ze gemaakt dat ze haar weer zouden ontvoeren, maar dat is niet gebeurd. Roos is door haar ouders op muziekzomerkamp gestuurd. Vanaf een computer op het kamp heeft Roos een bericht gestuurd naar de rovers en ze hoopt dat ze haar alsnog komen redden. Zal het alsnog een leuke zomervakantie voor Roos gaan worden?

Lees de rest van mijn recensie op Ikvindlezenleuk