Deze boeken las de Crew in 2025 (hebben we onze Hebban Reading Challenge gehaald?)
Het mooiste boek van Sander
De erfgenamen
Ik ben niet heel ontevreden – maar ook verre van tevreden – over mijn leesjaar. 2025 gaat de boeken in als een onstuimig jaar op vele fronten en zeker ook op leesgebied. Ik las dit jaar vooral veel boeken niet uit. Deels door het selectieproces van ons Hebban Boek van de Maand, deels omdat ik de tijd niet had of de aandacht niet wist vast te houden. Toch las ik nu weer een paar bijzondere boeken, waarbij onze prijswinnaars De erfgenamen van A.C. Porter (Hebban Thrillerprijs 2025) en Ossenkop van Manik Sarkar (Hebban Debuutprijs 2025), er ook echt uit springen. Verder wil ik zowel het Boekenweekgeschenk (De krater van Gerwin van der Werf) als het Kinderboekenweekgeschenk (Lexie van Kevin Hassing) niet ongenoemd laten. Ik heb van beide verhalen écht genoten.
'Het is spannend, verrassend, goed gedocumenteerd en voor mij een mustread voor iedereen die houdt van intelligente complottheorieën.' – Sander
Maar voor mijn mooiste boek van 2025 kies Ik voor De erfgenamen, een historische complotthriller die begint tijdens de Tweede Wereldoorlog in Oostenrijk en eindigt in de jaren zestig in Amerika waar John F. Kennedy op jacht is naar het presidentschap. Het is spannend, verrassend, goed gedocumenteerd en voor mij een mustread voor iedereen die houdt van intelligente complottheorieën. Wat mij betreft een zeer terechte winnaar van de Hebban Thrillerprijs 2025.
Hoofdredacteur Sander leest vooral spannende boeken en non-fictie, af en toe een roman, en luistert graag naar podcasts. Onder de naam Jens Vern schrijft hij thrillers. Hij maakt deel uit van schrijverscollectief CrimeSquad.
Het mooiste boek van Anouk
Alchemised
Mijn Hebban Reading Challenge ging dit jaar niet als vanzelf, maar toch heb ik het niet slecht gedaan. Ik kijk al wel uit naar een 2026 met meer leesvrijheid dan 2025. Op dit moment ben ik bezig in het allerlaatste boek voor mijn challenge en dat krijg ik op tijd uit: Hoe ik mijn eigen lot bezegelde van Kristen Perrin. Haar eerste boek in de reeks heb ik verslonden, eindelijk een moderne whodunit met een goed plot! Ik wist wel wie de dader was en waarom, maar na al die Agatha Christies lukt het eigenlijk alleen Robert Galbraith nog me te verrassen. O, en natuurlijk Antony Johnson met Los jij de moord op?, waarin je zelf detective bent en ik op het cruciale moment werd afgeleid door de ongefundeerde gevolgtrekkingen van mijn sensatiezucht. De grootste valkuil van elke detective!
'Het beste boek van 2025 las ik een-en-eenderde keer.' – Anouk
Verder genoot ik erg van boeken als De namen, Krekel en De kleuren van het donker. Ik las indrukwekkende waargebeurde verhalen, zoals De redding en Ik zal hem nooit meer papa noemen. Maar het beste boek van 2025 las ik non-stop, las ik een-en-eenderde keer en gaf ik als enige vijf sterren. Alchemised van SenLinYu is een rauw boek en een van de meest realistische fantasy's over de prijs van oorlog die ik ooit las. Je leest eerst wat er in het heden gebeurt en gaat dan terug naar het verleden, zodat je tegelijkertijd met Helena ontdekt wat ze zich niet meer herinneren kon. Daarna moest ik natuurlijk weer naar het begin om het eerste stuk met alle informatie paraat te herlezen. Zo kon ik er extra lang en met volle teugen van genieten.
Redacteur Anouk leest zo'n beetje alles, maar heeft een duidelijke voorkeur voor fantasy, kinderboeken en 'queen of crime' Agatha Christie, die ze nooit onbenoemd kan laten.
Het mooiste boek van Anne-Romee
Het geschenk
Het eind van het jaar nadert, en dat is voor mij altijd een moment om terug te kijken op wat ik heb gelezen. Dat ik dat terugkijken zo publiekelijk op Hebban zou doen, dat wist ik aan het begin van het jaar natuurlijk nog niet. Ik schreef al eerder dat ik mijn Hebban Reading Challenge, zoals ieder jaar, ambitieus had ingestoken: tweeënvijftig boeken. Een mooie uitdaging om naartoe te lezen, een doelstelling die ik bovendien pas één keer heb gehaald, namelijk vorig jaar. Ergens halverwege november had ik het erover met Roos en vertelde ik haar dat ik 'nog even snel zestien boeken' moest lezen voor het eind van het jaar. Dat ik dit natuurlijk niet ging halen, wisten we allebei. Ik heb mijn Reading Challenge toen bijgesteld naar een realistischer doel van veertig boeken. Nog steeds een flink aantal, en bovendien, het gaat uiteindelijk niet om de kwantiteit, maar om de kwaliteit. En kwaliteit, die was er! Ik heb dit jaar van prachtige boeken genoten, waarbij ik heb gelachen, gehuild, mijn wenkbrauwen heb opgetrokken en waar ik soms buikpijn van kreeg. Ik had ze geen van allen willen overslaan en er zijn werelden voor me opengegaan.
'Het heeft me aan het denken gezet, ik heb erom gelachen en ik vond het idee volstrekt origineel.' – Anne-Romee
Een favoriet boek kiezen, dat is vrijwel onmogelijk, ik zou nu het liefst een hele waslijst aan eervolle vermeldingen willen geven, maar dat zou valsspelen zijn. Het boek dat ik heb gekozen heeft veel indruk op me gemaakt en heeft me aan het denken gezet, ik heb erom gelachen en ik vond het idee volstrekt origineel. Dit alles heeft de auteur gedaan in slechts 128 pagina’s. Het boek dat ik kies is Het geschenk van Gaea Schoeters, júíst omdat het haar gelukt is om in zo’n klein verhaal zoveel te vertellen. Ik raad iedereen dan ook aan om dit boek te lezen! Door de dikte is 'ie ook heel fijn voor die Reading-Challenge-deadlinejagers, die net als ik in december nog nét dat doel willen halen. Ik kijk uit naar het volgende leesjaar, en ik weet zeker dat het weer veel moois zal gaan brengen.
Hebban in de Klas-coördinator Anne-Romee leest voornamelijk hedendaagse literaire fictie, maar maakt ook af en toe een uitstapje naar non-fictie of een thriller. Eens in de zoveel tijd waagt ze zich aan een klassieker.
Het mooiste boek van Roos
Monique ontsnapt
2025 was voor mij een fantastisch leesjaar. Ik heb mijn leesdoel door het jaar heen een aantal keer bijgesteld en ben blij met de zestig boeken waar ik op ben uitgekomen. Dat zijn er acht meer dan mijn oorspronkelijke doel van tweeënvijftig boeken! Toen ik deze week mijn Challenge-plank bekeek, ontdekte ik dat negentien van die zestig boeken debuten waren. Veel daarvan vond ik ijzersterk, zoals Ossenkop, Rouwdouwers, Het gore lef, Oever en De Perzen. Fijn om zoveel nieuw talent te ontdekken, ik blijf deze auteurs zeker in de gaten houden.
'Het is indrukwekkend hoe hij erin slaagt om in ieder boek weer net een andere kant van het verhaal te vertellen.' – Roos
Tussen de zestig boeken die ik las zaten veel goede, maar er was één auteur die er dit jaar echt uitsprong: Édouard Louis. Ik weet het, ik ben een enorme late adopter. Zijn boeken stonden al jaren op mijn Wil ik lezen-plank te verstoffen. Onterecht, want toen ik dit voorjaar eindelijk aan Monique ontsnapt begon, was ik daar diep door geraakt. Het is een prachtig boek over Louis' moeder, die een nieuw leven start nadat ze ontsnapt is aan een gewelddadige relatie. Onderhand heb ik al bijna het hele oeuvre van Louis gelezen. Hij snijdt in ieder boek dezelfde thematiek aan: klasse en het effect daarvan op zijn familie. Het is indrukwekkend hoe hij erin slaagt om in ieder boek weer net een andere kant van het verhaal te vertellen, waardoor het lezen van meerdere van zijn boeken een enorm gelaagde, diepgravende en rijke leeservaring oplevert.
Socialmediamanager Roos houdt van gedichten, verhalen over boerderijdieren en van schrijven in de kantlijn. Ze studeerde literatuurwetenschap en zoekt sindsdien (meestal tevergeefs) naar apokoinous.
Het mooiste boek van Wouter
Het puttertje
Wat een interessant leesjaar was dit voor mij. Het was meteen ook het jaar waarin ik het meest bewust bezig was met lezen. Dat kwam natuurlijk omdat ik in maart aan de slag ging bij Hebban. Een groot deel van de door mij gelezen boeken waren dan ook Hebban Boeken van de Maand. En ik las de inspirerende shortlist van de Hebban Regenboogprijs. Op deze manier kwam ik met veel boeken in aanraking die ik normaal niet per se zou oppakken. Het verruimde mijn blik op de wereld en vormde mooie uitstapjes naar nieuwe ervaringen, culturen en schrijfstijlen.
'Ik leerde dat elk boek je weer op een eigen manier kan verrassen.' – Wouter
Daarnaast was er gelukkig ook tijd om boeken te lezen waardoor ik werd geprikkeld. Dat kon van alles zijn. Een titel en cover, zoals bij Hoop van Andrew Ridker. Goede recensies van kennissen, zoals bij Morgen en morgen en morgen van Gabrielle Zevin. Een origineel thema dat me aantrok, zoals Chloe Benjamins De onsterfelijken. Of een onbekend boek van een auteur die ik al kende en hoog had zitten, zoals bij Penelope van Margaret Atwood. Ik leerde dat elk boek je weer op een eigen manier kan verrassen en dat de wereld van lezen uit talrijke verstopte pareltjes bestaat.
Al die verschillende redenen om een boek te kiezen, kwamen voor mij samen bij een specifieke titel. Lezers van het Hebban Forum weten waarschijnlijk al om welk boek het gaat. En ja, inderdaad: ik kies voor Het puttertje. Ik heb dan wel nét niet mijn Hebban Reading Challenge gehaald, maar hallo: Het puttertje is zo dik (en tamelijk lastig), dat ik eigenlijk vind dat 'ie voor vijf telt. Het is echt een boek waar ik nog veel aan terugdenk en ook al had ik er op een gegeven moment genoeg van, toch mis ik het om met Theo op te trekken. Donna Tartt, bedankt. Dat je in 2026 dan toch ein-de-lijk met een nieuw boek komt!
Redacteur Wouter houdt van literaire boeken met LHBTIQ+-thema's, romantasy en de Griekse mythologie. Hij publiceerde zijn trilogie 'Lust & Luxe' bij HarperCollins.
Het mooiste boek van Flora
De namen
Ik sluit me helemaal aan bij Wouters uitspraak dat dit een jaar was waarin ik veel bewuster bezig ben geweest met lezen, doordat ik deel ben gaan uitmaken van het Hebban team. Voorheen las ik veel, maar niet zó veel. En ik vind het heerlijk! Ik heb dan ook ruimschoots mijn voorgestelde leesdoel van vijfentwintig boeken gehaald. Aan het einde van het jaar zit ik denk ik op eenendertig of tweeëndertig boeken, wat voor mij een heel mooi aantal is. Mijn doel voor volgend jaar wordt tien boeken meer, namelijk vijfendertig boeken. Ik doe het nog even rustig aan vergeleken met mijn collega's...
'Voorheen las ik veel, maar niet zó veel.' – Flora
Toen ik voor dit artikel eens even goed keek naar wat ik dit jaar allemaal had gelezen, zag ik dat ik het jaar met Als de wolven huilen van Kristin Hannah was begonnen. Hier was ik heel enthousiast over, mede door het originele en interessante onderwerp. Ik weet echter niet zeker of ik de schrijfstijl van Hannah heel goed vind, dit merkte ik ook in De weg naar huis, maar toch ben ik heel benieuwd naar haar Aan het einde van de wereld. Dit boek is mij nu al meerdere keren aangeraden, dus het staat hoog op mijn Wil ik lezen-lijst voor 2026. Verder was ik dit jaar erg te spreken over de razendspannende thriller Koekoeksjong van Søren Sveistrup (ik wil komend jaar ook graag meer van hem lezen), De val van Tammy Davidson van Lex Passchier en het debuut van actrice Gaite Jansen, Het lichaam is onschuldig.
Maar met kop en schouders stak bij mij toch wel De namen van Florence Knapp boven alle andere boeken uit. Dit Hebban Boek van de Maand #22 vond ik zo bijzonder door de drie verschillende versies van het verhaal, die ieder een ander verloop vertellen. Het was aangrijpend, meeslepend en ... nouja wat mij betreft dus het mooiste boek van 2025.
Redacteur Flora is opgegroeid met heel veel boeken, waar je letterlijk niet omheen kon. Ze heeft een master Neerlandistiek op zak en leest werkelijk alles, maar is vooral fan van seizoensgebonden boeken.
Onze boekentips van 2025
Een jaar lang verzamelden we de door ons genoemde boeken in een handige lijst, zodat je de mooiste, leukste en interessantste boekentips van de Hebban Crew uit 2025 direct bij de hand hebt. Bekijk ze hier allemaal.
