Er zit heel wat boosaardigheid in de drie korte verhalen in dit Literaire Juweeltje met die vrolijke titel 'Dwaze vrouwen'. In het eerste verhaal heeft een doorgedraaide puber een halve sekte uitgeroeid; in het laatste wordt een aardige jonge vrouw grof verkracht door haar buren. Maar in het tweede verhaal vindt een 'dwaze vrouw' na alle scheidingsleed gelukkig troost bij een pony, dat is even iets minder gruwelijk. Krachtige korte verhalen over het kwaad in ons mensen, daar is Marion Pauw erg goed in!
