Wat een prachtig en ontroerend verhaal!

Kristin Hannah staat bekend om haar pakkende en beeldende verhalen en nu is weer terug met een nieuw verhaal over vrouwen die keihard hebben geholpen in de oorlog en wat dit voor hun betekende. Wat een ontroerende roman is De vergeten vrouwen geworden, zeg! Ik heb echt met tranen dit verhaal gelezen. Maar waarom vond ik dit boek zo prachtig?

In De vergeten vrouwen maken we kennis met de twintigjarige verpleegster Frances ‘Frankie’ McGrath. Ze heeft haar broer verloren in de oorlog die woedt in Vietnam en ze wil haar vader trots maken door zelf als verpleegkundige daar te dienen. Eenmaal daar aangekomen ziet en voelt ze direct de verschrikkingen. Wat heeft ze het moeilijk om haar werk op te pakken, maar gelukkig heeft ze veel steun aan de mensen om haar heen. Nadat de tijd verder, gaat groeit Frankie en ze wordt een goede verpleegkundige en ze besluit zelfs langer te blijven. Maar wat als het tijd is om naar huis te gaan? Waar kom je dan terecht? Wat blijkt als Vietnam onder je huid is gekropen en je steun, pijn, hoop en verdriet geeft. Hoe hou je dan staande in de ‘normale’ wereld waar blijkt dat verpleegkundige nergens steun krijgen? Hoe zorg je dan dat voor jezelf en alle herinneringen?

Wow, wow, wow! Wat heeft Kristin Hannah een geweldig boek geschreven met De vergeten vrouwen! En wat geeft ze deze vrouwen nu hun verdiende podia die ze zou hebben verdiend! Want zij doen zeker niet onder aan de mannen die daar hun werk deden. Zo mooi om te lezen hoe men elkaar daar hielp en ook als ze eenmaal weer thuis zijn. Want pijn en verdriet voelt zo eenzaam, maar wat doet Frankie haar best om zichzelf niet te verliezen in zichzelf. Ze vindt weer liefde in haar leven, trouwplannen staan voor de deur, maar haar hoop op een persoon blijft maar in haar hart bloeien. Kristin weet dit zo puur en echt te beschrijven.

Wie graag waargebeurde thema’s leest zou echt dit boek op zijn leesplankje moeten zetten. Het verhaal kruipt onder de huid en laat je echt niet meer los. Ik heb met tranen in mijn ogen bepaalde passages gelezen en zag het allemaal zo gebeuren. Ik hoop echt dat dit boek verfilmd mag worden want het is zo verdiend dat deze vrouwen ook een gezicht krijgen. Wat moet het pijn doen als je hulp zoekt en deze nergens echt kan vinden omdat je niet hebt gevochten. De vrouwen vochten voor de mannen die hun leven op het spel zetten in Vietnam. Hoe hard hebben de vrouwen niet geknopt voor deze mannen? Dit is echt met geen pen te beschrijven.

De vergeten vrouwen is voor mij waarschijnlijk hét boek van 2024. Het is zo puur en liefdevol geschreven dat ik het voelde tot in mijn botten. De zakdoeken lagen continu in de buurt want helemaal droog houden was echt heel moeilijk in bepaalde delen. Complimenten hoe Kristin wederom zo’n geweldig boek heeft geschreven. Wederom ook complimenten om deze vrouwen een gezicht te geven. Dit hebben ze zo verdiend!

Ik kan niet anders dan De vergeten vrouwen de 5 volle sterren te geven. Dit boek is zo prachtig en beeldend dat je niet anders kan dan de volle sterren te geven. Dit boek gaat heel hoog eindigen in mijn favoriete boeken van 2024. Dikke vette aanrader!