Lezersrecensie
Wat als je ongewild kinddoldaat wordt?
Abu Hamdan heeft met Ooit was ik kindsoldaat zijn eigen verhaal opgetekend in dit boek. Wat moet het verschrikkelijk zijn geweest om op deze wijze je leven zo te zien veranderen. Kan hij met zijn debuut de lezer raken met zijn verhaal?
Omdurman, Sudan, 1998. Abu is dan een 15-jarige jongen die op weg is naar school. Maar dan rijd er een legervrachtwagen de straat in en plukt hem en vrienden van de straat. Dit is het einde van zijn gewone leven. Hij wordt ingezet voor het leger van dictator Omar al-Bashir en komt in een trainingskamp terecht. Wat een verschrikking zeker als ze worden ingezet en lijken moeten ruimen en met wapens moeten omgaan. Maar ergens bijft Abu hoop houden en als ze hulp uit onverwachte hoek krijgen, pakt hij deze met beiden handen aan. De reis brengt hem naar meerdere plekken tot hij in Nederland terecht komt. Hier kan hij een leven opbouwen en zelfs eindelijk contact opnemen met zijn familie. Wat een fijn moment om te horen hoe het met zijn dierbaren is! Nu werkt Abu zelf in een azc en kan hij andere vluchtelingen helpen. Maar wat heeft dit leven met hem gedaan?
Hamdan heeft met Ooit was ik kindsoldaat een realistisch verhaal geschreven die mij wel wist te raken. Wat moet het ontzettend moeilijk zijn geweest om zo uit je veilige omgeving ver van familie gescheiden te worden. Maar Abu heeft het geluk om te kunnen vluchten uit deze verschrikkelijke omgeving, maar wel voor een hoge prijs. Nog langer gescheiden van zijn naasten. Eenmaal in Nederland krijgt hij de kans een opleiding te volgen en een eigen leven op te bouwen met zijn vrouw en kind. Uiteindelijk is het goed gekomen, maar wel door andermans zijn keuzes.
Ik heb genoten van dit debuut en het geeft een goed beeld wat Hamdan heeft moeten meemaken. Hij weet de lijnen goed uit te werken zonder lang te blijven hangen op te veel detail. Ik denk dat als mensen dit lezen pas zien wat een vluchteling allemaal mee kan moeten maken om weet veilig te zijn. abu heeft zelf niet voor deze situatie gekozen, maar had ook geen keuze. Dit zette mij wel tot nadenken. Met een fijne schrijfstijl neemt hij de lezer mee in zijn verhaal. Dit alles maakt dat mijn leeservaring positief is verlopen. Ik geef dit debuut daarom ook 4 sterren.
Omdurman, Sudan, 1998. Abu is dan een 15-jarige jongen die op weg is naar school. Maar dan rijd er een legervrachtwagen de straat in en plukt hem en vrienden van de straat. Dit is het einde van zijn gewone leven. Hij wordt ingezet voor het leger van dictator Omar al-Bashir en komt in een trainingskamp terecht. Wat een verschrikking zeker als ze worden ingezet en lijken moeten ruimen en met wapens moeten omgaan. Maar ergens bijft Abu hoop houden en als ze hulp uit onverwachte hoek krijgen, pakt hij deze met beiden handen aan. De reis brengt hem naar meerdere plekken tot hij in Nederland terecht komt. Hier kan hij een leven opbouwen en zelfs eindelijk contact opnemen met zijn familie. Wat een fijn moment om te horen hoe het met zijn dierbaren is! Nu werkt Abu zelf in een azc en kan hij andere vluchtelingen helpen. Maar wat heeft dit leven met hem gedaan?
Hamdan heeft met Ooit was ik kindsoldaat een realistisch verhaal geschreven die mij wel wist te raken. Wat moet het ontzettend moeilijk zijn geweest om zo uit je veilige omgeving ver van familie gescheiden te worden. Maar Abu heeft het geluk om te kunnen vluchten uit deze verschrikkelijke omgeving, maar wel voor een hoge prijs. Nog langer gescheiden van zijn naasten. Eenmaal in Nederland krijgt hij de kans een opleiding te volgen en een eigen leven op te bouwen met zijn vrouw en kind. Uiteindelijk is het goed gekomen, maar wel door andermans zijn keuzes.
Ik heb genoten van dit debuut en het geeft een goed beeld wat Hamdan heeft moeten meemaken. Hij weet de lijnen goed uit te werken zonder lang te blijven hangen op te veel detail. Ik denk dat als mensen dit lezen pas zien wat een vluchteling allemaal mee kan moeten maken om weet veilig te zijn. abu heeft zelf niet voor deze situatie gekozen, maar had ook geen keuze. Dit zette mij wel tot nadenken. Met een fijne schrijfstijl neemt hij de lezer mee in zijn verhaal. Dit alles maakt dat mijn leeservaring positief is verlopen. Ik geef dit debuut daarom ook 4 sterren.
1
Reageer op deze recensie