Schaduwtaal

Elles Santegoets schrijft met Schaduwtaal haar tweede autobiografische roman. Eerder schreef ze Verloren schaduw. De prachtige cover sprak mij aan en toen ik de kans kreeg om het boek te lezen, pakte ik deze gelijk met beiden handen aan.

In Schaduwtaal neemt Santegoets de lezer mee in haar leven wanneer ze keuzes moet maken nu ze ouder wordt. Zo ontdekt ze bij toeval dat ze nierkanker heeft en staat er een verhuizing op de planning. Maar wil en kan ze wel verhuizen en kleiner gaan wonen? Ook neemt ze de lezer mee op haar reis naar haar vrienden in de Filippijnen,waar ze zelf jaren heeft gewoond. Maar naast dit leven vertelt ze ook over Tibor. Hij heeft haar ooit een wijze opdracht meegegeven, maar nu is het tijd om hiermee aan de slag te gaan.

Santegoets heeft met Schaduwtaal een mooi en persoonlijk verhaal geschreven. Het voelt aan als een open verhaal die ook haar zoektocht laat zien. Want dat ze vol met liefde zit, is absoluut tussen de regels te voelen, al ziet ze haar kinderen minder dan gehoopt. Zo heeft haar hond een belangrijke plek in haar leven en zijn haar levenslessen en levenservaring voor haar een belangrijk goed geworden. Dat ze een mooi leven heeft geleid is zeker, maar nu voelt ze de eenzaamheid en onzekerheid van het ziekzijn. De arts waar ze geen klik mee voelt, het gevoel van loslaten en keuzes maken; ze stelt zich hier heel kwetsbaar in op in Schaduwtaal.

Eerlijk gezegd was ik meer dan verrast door Schaduwtaal. Santegoets is een wijze vrouw, die jarenlang haar leven heeft geleid zoals zij dit wilde, maar nu komt ze op een kantelpunt in haar leven waarin dit nu tot wankelen wordt gebracht. Haar reis naar haar vrienden vond ik verwarmend om te lezen, ondanks dat ze weet dat ze dan ziek is. Het gevoel van afscheid nemen is voelbaar, maar ik voelde ook haar geluk die ze daar ervoer. Haar open en eerlijke schrijfstijl die met momenten bijna poëtisch aanvoelt, is echt van toegevoegde waarde voor dit verhaal.

Schaduwtaal is een inspirerend geschreven boek die de lezer tot nadenken kan stemmen. Het laat zien hoe mooi maar ook onzeker het leven kan zijn. Door je hart te volgen en hoop te houden laat Santegoets zien dat het leven nog veel te bieden heeft. Dit gevoel had ik heel sterk toen ze besloot na haar diagnose terug naar haar vrienden te gaan.

Al met al vind ik Schaduwtaal een beeldend en persoonlijk geschreven verhaal waar tussen de regels door mooie levenslessen te vinden zijn. De openheid en kwetsbaarheid van de auteur maken dat dit boek heel echt aanvoelt, wat het natuurlijk ook is. Ik hoop dat de auteur haar levenslessen en inspiratie nog vaker aan papier wil toevertrouwen, want het was voor mij een inspirerend verhaal die ik met plezier las. Ik geef het dan ook graag 4 sterren.