Wennen aan een nieuwe duo

Een moord in november van Simon Mason is het eerste deel in een politiereeks rond inspecteur Ryan Wilkins.
Wilkins is geen evidente hoofdfiguur: hij is impulsief, onbeleefd, xenofoob en vaak ronduit onaangenaam. Tegelijk heeft hij een messcherpe blik en een uitzonderlijk talent om leugens en kleine inconsistenties te doorzien.

Zijn karakter wordt grotendeels gevormd door zijn moeilijke jeugd in een trailerpark, wat zijn uitgesproken afkeer verklaart voor alles wat ook maar naar privilege ruikt. Dat maakt de samenwerking met zijn nieuwe partner niet eenvoudig. Inspecteur Ray Wilkins (ja, dezelfde familienaam en initialen) is afkomstig uit een bevoorrecht milieu en werkt strikt volgens de regels. Buiten hun naam hebben de twee werkelijk niets gemeen. Toch worden ze samen op een zaak gezet wanneer een jonge vrouw wordt vermoord op een Oxfordcollege. De lijst met verdachten is lang, maar sluitend bewijs blijft uit. Elk van hen benadert het onderzoek op zijn eigen manier, maar de vraag is vooral: kunnen ze überhaupt samenwerken?

Een moord in november is een boek waar je als lezer even moet inkomen. Het hoofdpersonage wordt zo uitgesproken neergezet dat je in het begin vooral weerstand voelt. Zijn gedrag en uitspraken zorgen voor een opgejaagd gevoel en leiden soms af van waar het uiteindelijk om draait: het oplossen van de moord. Het eerste deel leest daardoor wat stroef.
Eens je gewend bent aan de stijl en aan de manier waarop de personages worden neergezet, leest het verhaal vlotter. Er passeren wel erg veel personages de revue en de verdenkingen gaan alle kanten uit, wat af en toe voor wat chaos in het hoofd zorgt. Toch zit het plot goed in elkaar en blijft het tot het einde onduidelijk hoe alles precies samenhangt.

Wie door de drukte van personages en perspectieven heen geraakt, vindt hier een degelijk opgebouwde detective met een originele, zij het lastige, hoofdfiguur.