Laura Wood- A game of scandal

In dit deel volgen we Felicity. Zij is de zus van Max en die is weer getrouwd met Izzy, lid van Het Vogelhuis, die we leerden kennen in het eerste boek.
Felicity is niet zoals de andere meisjes van haar leeftijd. Ze is bijzonder nieuwsgierig naar alles dat met wiskunde te maken heeft en is er nog mega goed in ook. Ze wil graag studeren, maar Max wil het pas bespreken nadat ze een seizoen als debutante achter de rug heeft. Eerlijk gezegd had ik dit niet achter Max gezocht, zeker niet met een vrouw als Izzy.
Ook haar eigen geld mag Felicity niet beheren en werken is natuurlijk helemaal niet bespreekbaar. Op een gelukkig moment vangt ze iets op over een goktent die vrouwen laat gokken. Is gokken immers niet pure wiskunde? En geld betekent vrijheid.
Ze besluit een kans te wagen, maar wordt dan beschuldigd van vals spel door eigenaar Ash.
Hierdoor komt Felicity met het Vogelhuis in aanraking en raakt ze verstrikt in een gevaarlijk spel gokker Laing. Hierdoor wordt Felicity alsmaar dieper in de criminele wereld gezogen en lijkt het erop dat ze gaandeweg ook haar hart verliest aan Ash.

‘A game of scandal’ is het derde deel in de serie en ik blijf het toch zeggen: “Deze moet je lezen!”. Ook dit deel zit vol vrouwenpower en romance.
Felicity voelt zich niet gesteund en gehoord door haar broer, maar dan is daar Ash. Hij toont interesse in haar en is juist erg nieuwsgierig naar wat er in haar hoofd omgaat. Hij is beschermend naar haar toe, maar weet ook heel goed dat ze haar eigen boontjes wel kan doppen. Hij wordt beschreven als een sexy piraat-achtige man en het is onmogelijk om er niet verliefd op te worden. Al moet ik zeggen dat ook Lockhart uit het tweede deel mijn hart gestolen heeft.

Dit deel vond ik wat spannender dan de eerste twee delen en dat vond ik absoluut niet erg. Juist de wat spannendere draad er doorheen maakt dit boek net wat anders dan de vorige delen en hierdoor blijft de serie ook leuk. Geen boek is hetzelfde en hierdoor blijf je verrast worden. Dat de dames uit de eerdere boeken weer verschijnen vond ik ook erg leuk.
Laura Wood heeft gewoon een heerlijke schrijfstijl. Ze zuigt je het verhaal in en laat niet meer los. De verhalen zijn geen moment saai, goed uitgewerkt en mega leuk.

Die covers zijn toch ook fantastisch! Ik ben de uitgever super dankbaar dat ik de serie mocht lezen. Al had ik ze anders absoluut opgepakt in de boekhandel. De ruggen vol bloemen zorgen ervoor dat ze zeker in de kast zullen opvallen.
Hoewel dit boek een beetje voelt als een einde van een trilogie, hoop ik van harte dat de serie nog even doorgaat. Ik ben er namelijk nog niet klaar voor om al afscheid te nemen van de personages.

‘Zo'n gewaagde jurk was niets voor een debutante. Nee, wij moesten eruitzien als roomsoesjes, met zo'n hoog suikergehalte dat je last van je maag zou krijgen.’