Lezersrecensie
'Er was potentie voor een spannend boek, maar het laatste gedeelte was het niet voor mij. '
Nadat ik de flaptekst gelezen had, wist ik meteen dat dit klonk als een boek voor mij. Een oude zaak, een creepy huisje en verhalen die griezelig met elkaar te maken moeten hebben, klinkt als een lekker spannend, onheilspellend boek. Helaas kon ik het toch ‘maar’ 3 sterren geven.
Er vreemde dingen in het huisje, ineens de knuffel van Bisse weg, er verschijnt een vreemde bril en Marika krijgt last van hallucinaties. De plek die ze juist rust zou moeten bezorgen, doet het tegenovergestelde…
Marika en Leo hebben het nog altijd erg moeilijk met het verlies van hun dochter en Marika is daardoor overbeschermd naar Bisse toe.
Alba heeft last van woedeaanvallen en is daardoor overgeplaatst naar een ‘gat’ waar maar één iemand op het bureau werkt, de excentrieke Tore. Ze begrijpt niet helemaal wat ze hier moet doen, maar probeert zo open- minded mogelijk te zijn. Ze onderzoekt een zaak, maar dat blijkt nog niet zo makkelijk.
Je krijgt een kijkje in beide levens en leert ze zo goed kennen. Je bent nieuwsgierig naar wat de twee verhaallijnen met elkaar te maken hebben.
Camilla weet met haar beeldende schrijfstijl je het boek in te trekken. Wel had er van mij meer tempo in het verhaal gemogen. Af en toe voelt het wat langdradig.Gelukkig is het verhaal zelf interessant genoeg om door te lezen, maar het had absoluut met wat minder pagina’s gekund.
Hoe de verhaallijnen van Alba en Marika verbonden waren, vond ik leuk bedacht. Ik had echt geen idee tot richting het einde wanneer het duidelijk wordt.
Het hele paranormale aspect vond ik eerlijk gezegd wat minder. Voor mij voelt het boek nu namelijk niet afgerond en daar ben ik absoluut geen fan van. Heel jammer want het boek begon juist zo goed en spannend. Hoewel ik begon met 4 sterren, is het hierdoor helaas 3 geworden.
Kortom, er was potentie voor een lekker spannend boek, maar het laatste gedeelte was het absoluut niet voor mij. Ik hoop ook van harte dat er nog een deel komt, of desnoods een novelle om het uit te leggen, aangezien ik nu met vragen blijf zitten.
Er vreemde dingen in het huisje, ineens de knuffel van Bisse weg, er verschijnt een vreemde bril en Marika krijgt last van hallucinaties. De plek die ze juist rust zou moeten bezorgen, doet het tegenovergestelde…
Marika en Leo hebben het nog altijd erg moeilijk met het verlies van hun dochter en Marika is daardoor overbeschermd naar Bisse toe.
Alba heeft last van woedeaanvallen en is daardoor overgeplaatst naar een ‘gat’ waar maar één iemand op het bureau werkt, de excentrieke Tore. Ze begrijpt niet helemaal wat ze hier moet doen, maar probeert zo open- minded mogelijk te zijn. Ze onderzoekt een zaak, maar dat blijkt nog niet zo makkelijk.
Je krijgt een kijkje in beide levens en leert ze zo goed kennen. Je bent nieuwsgierig naar wat de twee verhaallijnen met elkaar te maken hebben.
Camilla weet met haar beeldende schrijfstijl je het boek in te trekken. Wel had er van mij meer tempo in het verhaal gemogen. Af en toe voelt het wat langdradig.Gelukkig is het verhaal zelf interessant genoeg om door te lezen, maar het had absoluut met wat minder pagina’s gekund.
Hoe de verhaallijnen van Alba en Marika verbonden waren, vond ik leuk bedacht. Ik had echt geen idee tot richting het einde wanneer het duidelijk wordt.
Het hele paranormale aspect vond ik eerlijk gezegd wat minder. Voor mij voelt het boek nu namelijk niet afgerond en daar ben ik absoluut geen fan van. Heel jammer want het boek begon juist zo goed en spannend. Hoewel ik begon met 4 sterren, is het hierdoor helaas 3 geworden.
Kortom, er was potentie voor een lekker spannend boek, maar het laatste gedeelte was het absoluut niet voor mij. Ik hoop ook van harte dat er nog een deel komt, of desnoods een novelle om het uit te leggen, aangezien ik nu met vragen blijf zitten.
1
Reageer op deze recensie