'Perfecte combinatie van spanning, humor en vriendschap.'

4, 5
Dat ik een fan ben van de Poe en Tilly serie is geen geheim. Ik was dan ook ontzettend blij dat er een nieuw deel verscheen en nog leuker dat ik hem mocht recenseren voor Luitingh Sijthoff.
Craven heeft een heerlijke schrijfstijl, niet al te moeilijk, lekker vlot en boordevol spanning en humor. Op bladzijde 15 was ik al in shock en zat ik vol vragen. Een goed begin om snel door te willen lezen. Na de gebeurtenis gaan we terug naar een paar weken eerder en begint het verhaal.
Ze zijn op jacht naar een moordenaar die al zeventien doden op zijn geweten heeft. Dit is natuurlijk een zaak voor Poe en Tilly, maar hoe vang je een moordenaar die nooit mist, geen fout maakt en geen sporen achterlaat?

Poe en Tilly blijven een fantastisch duo. Hun chemie verveeld nooit en ik moet regelmatig om hun ‘gekibbel’ lachen. Helemaal nu Tilly ook samenspant met Doyle, de verloofde van Poe. Ze proberen Poe zo gezond mogelijk te laten eten, maar laat Poe daar nou net geen zin in hebben en liever vettig pasteitje willen eten.
‘Elke keer als hij iets deed wat ze afkeurde- en dat kon vanalles zijn, van worstenbroodjes eten tot het tegen gekozen functionarissen zeggen dat ze konden oprotten- veranderde ze zijn ringtone in iets waar hij een bloedhekel aan had. Ze deed ook iets aan de telefooninstellingen zodat hij het niet kon veranderen. ‘
En dit is een perfecte omschrijving van de relatie die ze hebben. Ze zijn zo verschillend, maar dat maakt hun vriendschap des te leuker en ze geven ontzettend veel om elkaar.
De nerdy computer meid met al haar weetjes en af en toe vreemd gedrag VS de grumpy man die het liefst mensen op de kast jaagt.

Voor dit boek is het wel aan te raden om het deel dat hiervoor komt gelezen te hebben, aangezien er een personage in terugkeert. Als je het vorige boek ‘De genadestoel’ leest, dan begrijp je het personage beter en wat ze precies met Poe te maken heeft. Voor de rest zijn alle boeken los te lezen.

Hoewel dit al het zevende deel in de serie is, en hopelijk nog lang niet de laatste, blijft Craven je verrassen en de boeken blijven spannend. Vooral in dit deel was ik echt in shock. Ik bleef natuurlijk hopen en denken. Zou het zo gebeuren als ik denk of is dit het laatste boek dat ik van hem ga lezen, na wat hij me aandoet? Ik kan met een gerust hart zeggen dat ik gelukkig zijn boeken nog ga lezen na dit deel, haha.
Maar laat me alsjeblieft nooit meer zo schrikken!

Indien je de boeken van Craven nog niet gelezen hebt, ga dat dan eens heel gauw doen!
Zijn boeken zijn de perfecte combinatie van spanning, humor en vriendschap.