Van een onbekend iemand naar een begaan en inspirerend mens. Zeer boeiend!!!

Ik had nog nooit van Meent van der Sluis gehoord. Wel van de gasbel in Slochteren en de latere aardbevingen.
Na lezing van deze biografie van Lukas Koops weet je veel meer en heeft het boek ook iets met je gedaan.
Je begrijpt de situatie rondom de laatste moeilijke jaren van de Groningers veel beter en ziet het rijkdom van de gaswinning voor Nederland en hoe Nederland hiermee is omgesprongen veel genuanceerder.
De onmacht van de politiek en de macht van de Oliebedrijven (Exxon en Shell verenigd in de NAM) spelen elkaar de kaarten in het spel zodanig toe dat de bewoners van Groningen en hun veiligheid daar de dupe van zijn geworden. Kennelijk zijn wij als burgers niet voldoende geraakt of geïnspireerd door de feiten dat wij hiertegen voldoende onze stem kunnen laten horen dat wij dit niet pikken.
Mensen als Meent van der Sluis verkondigen hun stem wel maar lijken roependen in een woestijn.
Wanneer zal dat tij keren? Een monument na hun dood is bij lange na nooit voldoende om de VOC mentaliteit van de oliebedrijven te keren. Wanneer wordt hier ooit eens kennis en onderzoek voor, tijdens dit soort ontwikkelingen onafhankelijk toegepast in plaats van achteraf als het kalf verdronken is?
We schijnen het niet te willen leren. En bedenk met een parlementaire enquete achteraf is de schade nog steeds niet geregeld en hebben de betrokken bedrijven (Shell) inmiddels Nederland niet meer als vestigingsplaats.
De regering is inmiddels gewijzigd en gemaakte en toegezegde afspraken richting bewoners in Groningen zullen ongetwijfeld ook opnieuw worden aangepast.
Meent's conclusie en houding dat politici en ondernemers zonder toezicht geen goede combinatie is, is terecht.
Een zeer boeiend boek en lezenswaardig geschreven.