Niet mijn stijl!

Hoewel ik het best een goed bedacht verhaal vind, pakt het me niet. Ik lees normaal zelden de tekst op de achterflap, omdat ik dat al snel een spoiler vind. Bij dit boek moest ik de achterflap echter na die 100 bladzijdes lezen, aangezien ik er geen touw aan vast kon knopen. Telkens moest ik kijken uit welk perspectief er verteld werd. Na 200 bladzijdes zat ik dan ook pas in het verhaal. Na het boek uitgelezen te hebben, concludeer ik, dat het eigenlijk weinig uitmaakt, wie van de dames "haar verhaal" vertelt; eigenlijk waren ze alledrie "hetzelfde". Dat was wat mij betreft de "literaire" ontknoping van dit boek. De (te) korte zinnen, veel gedachten, snelle dialogen en de wisseling van perspectief geven het iets rommeligs. De dagboekvorm draagt daar ook aan bij en voegt m.i. niets toe.