Een meeslepende roman waarbij je op het puntje van je stoel zit tijdens het lezen.

Het boek waar ik en vele anderen met smart op gewacht hebben, en het was het wachten waard. Wat een goed verhaal!

Margaret Ives werd vroeger altijd genoemd in de roddelbladen. Ze was de erfgename van een groot media imperium, getrouwd met een beroemde zanger, losbandig en deed waar ze zin in had. Totdat ze van de aardbodem verdween en niemand weet waar ze gebleven is. Alice probeert als auteur aan de weg te timmeren maar heeft tot nu toe nog niet veel succes gehad. Wanneer ze Margaret weet op te sporen én ze er akkoord mee gaat haar levensverhaal op papier te zetten, lijken haar kansen te keren. Wanneer ze haar ontmoet blijkt er echter nog iemand in de run te zijn voor de opdracht: de norse Hayden die al eerder een succesvolle biografie heeft geschreven. Alice en Hayden krijgen een maand de tijd om een eerste opzet voor het boek te maken waarna Margaret een keuze zal maken. Een maand om te ontdekken waarom Margaret jaren geleden besloot ergens ondergedoken te gaan leven. Een maand om Margaret te overtuigen dat Alice de beste keuze is voor de opdracht, en een maand om niet te vallen voor Hayden….

Dit is het derde boek van Emily Henry dat ik las en ik vond het de beste tot nu toe. Natuurlijk bevat het boek een geweldige romance waarbij Alice en Hayden elkaar eerst niet uit kunnen staan maar later hopeloos voor elkaar vallen. Deze roman is echter veel meer dan dat, het verhaal over Margaret en haar familie is heel intrigerend om te lezen en zit goed in elkaar. Het voelde alsof ik de hele tijd op het puntje van mijn stoel zat tijdens het lezen omdat ik móest weten wat Margaret (nog) niet wilde vertellen. De personages zijn heel goed uitgediept en heel divers, en door de opbouw van de hoofdstukken leer je de familie van Margaret steeds beter kennen. Alice zelf lijkt een altijd vrolijke optimist maar blijkt ook haar onzekerheden en problemen te hebben die heel mooi verteld worden. En iedereen wil toch een Cecil in zijn leven? Ik moest even een traantje wegpinken bij het lezen van de laatste pagina’s. Een aanrader!