Niet voor tere zieltjes

De lezer is meteen gewaarschuwd: Het duistere net van Carmen Mola is niet voor tere zieltjes. Vanaf de eerste pagina’s gaat het er hard en gruwelijk aan toe. Geen inleiding, geen waarschuwing. Je wordt het boek ingezogen en bent vertrokken voor een huiveringwekkende ervaring.

Het Purperen Netwerk is het net waarvan in de titel sprake is. Inspecteur Elena Blanco heeft er haar levenswerk van gemaakt deze bende – die live voor de webcam martelt en moordt – op te rollen. Dat ze vreest dat haar ontvoerde zoon Lucas zich in de klauwen van de bende bevindt, maakt haar nog meer gedreven.

Vanaf het begin voel je als lezer de verscheurdheid die aan Elena vreet. Ze vertelt haar team aanvankelijk niets over haar moederschap omtrent Lucas. Daardoor geraakt ze steeds meer geïsoleerd en dreigt ze de greep op haar team te verliezen. Ze is zo op het netwerk gefocust, dat ze vergeet dat ze met mensen omgaat. Echt sympathiek weet ze het niet te maken. Toch voel je als lezer met haar mee. Lucas lijkt geen onschuldig slachtoffer te zijn van de bende, maar draait zelf zijn hand niet om voor geweld. De vraag hoe je hier als moeder op reageert, wat je voelt als je na acht jaar je zoon op die manier terugvindt, zou elke ouder slapeloze nachten bezorgen.

Extreem geweld voert de boventoon in deze thriller. Het is even slikken en doorbijten om sommige stukken te lezen, maar je kan er ook niet onderuit. Er zijn nu eenmaal verziekte zielen die nergens voor terugdeinzen en als je daar een verhaal rond wil opbouwen, dan moet je die gruwel ook durven benoemen. Misschien zullen sommige lezers hierop afhaken, maar het maakt het verhaal wel echter. En het moet gezegd: de auteur geeft geen eenzijdige kijk op het Dark Web. In thrillers worden de donkerste krochten van het internet vaak geschetst als alleen maar een beerput vol drugs- en wapenhandel, porno, geweld en noem maar op. In een korte uiteenzetting doet IT-deskundige Mariajo uit de doeken dat niet alles wat je er vindt slecht of illegaal is. Voor wie zich afvraagt waarom er niets aan gedaan wordt: ook daarop heeft Mariajo een antwoord. Een klein stukje Dark Web voor beginners dus.

Het verhaal is uit vijf delen opgebouwd. Elk deel start met een cursief stukje tekst dat zich binnen het Purperen Netwerk afspeelt. Deze korte inkijk aan de andere kant van het verhaal toont de lezer wat Elena nog niet weet. En het zet de radertjes in zijn hoofd aan het werk. Bepaalde personages krijgen plotseling een plaats, maar bovenal toont dit verhaal hoe een kind volledig gehersenspoeld en gebroken kan worden.

Dit boek moet het hebben van de spanning en de plot. De schrijfstijl op zich is heel eenvoudig en de dialogen komen zelfs soms een beetje onnatuurlijk over. Zouden dan toch drie verschillende auteurs aan dit boek gewerkt hebben? Misschien heeft één van hen wel de dialogen voor zijn rekening genomen, maar was dat nu net niet zijn sterkste punt. Maar dat is natuurlijk pure speculatie.

Feit is dat Het duistere net een gruwelijk spannend verhaal is en dat is toch waar het bij een thriller in de eerste plaats om draait.