Een plot met pit

Een therapeut als hoofdpersonage in een thriller is altijd veelbelovend. Niet alleen geeft die de lezer een inkijkje in het hoofd van zijn patiënten, maar heel vaak zijn de zielenroerselen van de therapeut zelf ook niet onbesproken. In Zonder angst – het thrillerdebuut van Inge van Prooijen – is dat niet anders.

Cleo heeft haar leven op de rit. Ze woont samen met haar beschermende vriend Dex en is een therapeute die zich specialiseert in angststoornissen. Als op een dag de jonge Julia in haar praktijk opduikt, maakt dat bij Cleo iets los. Het meisje heeft het vermoeden dat iemand haar in de gaten houdt en zelfs haar huis binnendringt. Om de een of andere reden gelooft Cleo haar meteen en in plaats van haar van haar angsten te genezen, is ze vastbesloten Julia te helpen om van haar stalker af te komen. Het is een kronkel die zonder veel aarzelen in het verhaal geïntroduceerd wordt en daarom eerst wat bevreemdend overkomt. Verteller Cleo verklaart zelf: ze wil niet dat iemand hetzelfde meemaakt als wat zij heeft moeten doorstaan toen ze jong was. Tot helemaal op het einde blijft de auteur vaag over wat dit precies betekent.

Van Prooijen woont in het hartje van Den Haag en werkte jarenlang in de psychiatrie en de gezondheidszorg. Ze weet dus waarover ze schrijft. Dat merk je soms als ze iets te veel inkijk wil geven in hoe het er achter de schermen aan toe gaat of alle straatnamen benoemt van de route die Cleo naar haar huis neemt. Los van deze meer informatieve stukjes zet ze wel een spannend verhaal neer. De plot zit zo in elkaar dat je als lezer telkens weer de tijd krijgt om even op adem te komen. Net als je denkt dat alles nu wel opgelost geraakt, gebeurt er weer iets onverwachts.

Cleo is een verrassend personage. Hoe ze denkt, handelt of reageert is vaak moeilijk te voorspellen. Het maakt van haar ook een interessant persoon. Het verhaal wordt vanuit haar perspectief verteld en dat heeft als gevolg dat de andere personages iets vlakker uitgewerkt zijn. Zelfs mensen als Julia en Dex, die voor het verhaal belangrijk zijn, komen niet helemaal uit de verf.

Af en toe wordt het verhaal van Julia onderbroken door een cursief stukje tekst met als titel ‘Hij’ of ‘Zij’. Die voegen extra mysterie toe aan de plot en zorgen voor een leuke twist. Qua opbouw zit Zonder angst helemaal goed. De spanning wordt langzaam opgevoerd tot een climax vol actie. Om er dan op het einde nog een extraatje tegenaan te gooien dat je helemaal niet meer zag aankomen. Als de pit van de plot ook in de personages gezeten had, zou de angst nog voelbaarder geweest zijn. Dat neemt niet weg dat Inge van Prooijen een knap thrillerdebuut neerzet.