Kleurrijke personages in een mix van genres

De Ierse Caroline Mitchell verdiende in heel wat landen al haar strepen met haar spannende boeken. Met de vertaling van Het Middernachtspel – door Yvonne de Swart en Betty Klaasse – maakt ook het Nederlandse taalgebied kennis met deze auteur én haar nieuwste serie. Het boek is alleen als e-boek en luisterboek te lezen.

Het Middernachtspel is het eerste deel van een nieuwe reeks die zich in Slayton afspeelt. Het plaatsje gaat nog altijd gebukt onder een familiedrama dat zich vijfentwintig jaar geleden afspeelde. Dit zorgt meteen voor een beklijvende proloog. Sindsdien heeft Blackhall Manor – de plaats van het onheil – de status van een spookhuis gekregen waar de plaatselijke tieners het Middernachtspel in het leven geroepen hebben. Op Halloween trekken vijf jonge meisjes er heen, vastbesloten het spel uit te spelen. Eén van hen verdwijnt en ook de andere vier zijn hun leven niet meer zeker. Rechercheur Sarah Noble geraakt onrechtstreeks bij de zaak betrokken. Het wordt haar kans om binnen het rechercheteam opnieuw haar plek te veroveren.

Het verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. Elk personage draagt bij tot de couleur local van het plaatsje Slayton. Vooral het verhaal van Sarah – die een heel boeiend verleden met zich meesleept – zorgt voor marge binnen de volgende delen van deze serie. In het begin komt ze redelijk labiel over en dat is niet wat je van een rechercheur zou verwachten. De mix aan kleurrijke persoonlijkheden zorgt voor een veelzijdig verhaal. Een kleine jongen die over een bovennatuurlijke gave lijkt te beschikken, een vrouw die zo zwaar obees is dat ze haar bed bijna niet meer uitkomt en daardoor geen idee heeft wat haar zoon allemaal uitspookt, een leidinggevende die meer bij het verhaal betrokken is dan eigenlijk zou moeten en ga zo maar door. Door het verhaal ook werkelijk door hun ogen mee te beleven, word je er vlot ingezogen.

Mitchell verweeft verschillende genres in het boek. Er is de psychologische spanning, maar ook de sluimer van het bovennatuurlijke en het spookachtige van de setting. Heden en verleden vloeien steeds meer in elkaar over. De sfeer doet denken aan C.J. Tudor en Stephen King, maar de auteur geeft er toch haar eigen twist aan. Het verziekte klimaat binnen het politiekorps vormt een extra hindernis waarmee Sarah moet afrekenen. In het midden dreigt het verhaal even in te zakken, maar enkele verrassende plotwendingen zorgen ervoor dat alles net op tijd weer op de rails komt. De ontknoping is op zijn zachtst gezegd verrassend te noemen.

Het is niet verwonderlijk dat de boeken van Mitchell al in twaalf talen verschenen en dat ze verschillende nominaties voor thrillerprijzen in de wacht sleepte. Haar schrijfstijl is heel toegankelijk en beeldend. Ze weet ook het innerlijk van haar personages goed te vatten en de plot zit goed in elkaar. Een diehard-thrillerfan had het einde misschien graag nog iets heftiger gezien, maar de verrassing die erin verweven zit, maakt veel goed.

Ondertussen is ook deel twee in de reeks verschenen. De nachtfluisteraars belooft nog meer horror te bevatten. Het is spannend of Mitchell erin slaagt om Sarah Noble even populair te maken als een Sara Linton of Helen Grace.