Krekel

Op een dag komt Eliza's vader thuis met zijn nieuwe liefde, Duifje. Duifje blijkt al snel de boze stiefmoeder te zijn uit enge sprookjes en wanneer Eliza's vijf oudere broers plotsklaps verdwijnen gelooft Eliza dan ook niets van wat haar wordt verteld. Eliza gaat op zoek. Samen met haar kleine broertje dat ze wel nog heeft, Krekel. Een schriel, bang, teruggetrokken jongetje dat nog nooit de kans heeft gekregen om wat van de wereld te ontdekken. Samen gaan ze op weg. Een avontuur waar ze haast niet weten waar te beginnen, maar met maar één mogelijk einde. Vastbesloten om haar broers te vinden wijkt Eliza niet voor gevaar, ongekende wilde golven en sprookjesachtige wezens.

Nog niet zo lang geleden luisterde ik Lampje van Annet Schaap en werd helemaal verliefd op haar fantasierijke, warme schrijfstijl, en ook bij Krekel is dit niet anders.

Het is onmogelijk om je niet te laten meeslepen door het verhaal van Eliza en Krekel. Twee hoofdpersonages om van te houden. Waar Eliza zich ontpopt als de krachtige, bezorgde zus vol doorzetting, is het toch Krekel die mijn hart wist te veroveren. Waarom? Dat ga je dan toch zelf moeten ontdekken.

Annet Schaap slaagt erin om elk personage met weinig details toch naadloos over te brengen. Je voelt de personages, je ziet ze, je leeft ze. Dat is de ware magie van Annet's pen. Sprookjesachtig, levendig, diepgaand op een manier die ook kinderen begrijpen, spannend en magisch echt.

Krekel is voor mij een boek vol warmte, liefde en genegenheid. Een verhaal over houden van, vertrouwen, en leven. Een verhaal over geloven in je eigen kunnen, over geloven in jezelf tout court. Een verhaal dat jong en oud zal weten te beroeren en menig hart zal weten te veroveren.