Lezersrecensie
Weer eens wat nieuws
Het eiland van de zielen
Achterflap
Rechercheurs Mara Rais en Eva Croce zijn niet blij als ze worden overgeplaatst naar de nieuw opgerichte eenheid voor onopgeloste misdaden in Cagliari, Sardinië. De een is geboren en getogen Sardijns, niet op haar mondje gevallen en hiermee al regelmatig in de problemen gekomen. De ander, een Milanese specialist in rituele moorden, staat privé voor een aantal uitdagingen en werd in Milaan geschorst. Het kantoor: een stoffige kelder vol oude dossiers. Aan de zijde van de twee rechercheurs: de terminaal zieke inspecteur Moreno Barrali. Zijn laatste wens is om een oude zaak op te lossen. Jaren geleden, op de Dag van de Doden, werden twee vrouwen op brute wijze vermoord in de buurt van de fonteintempels. Rituele moorden, denkt Moreno Barrali. Maar zijn superieuren geloven niet in zijn theorie. Het team is een oude sekte op het spoor als plotseling de cold case roodgloeiend wordt: een jonge vrouw is sinds een paar dagen spoorloos verdwenen.
Recensie
Na een wazige proloog begint dit verhaal.
Daardoor kwam ik niet gelijk in het verhaal, en duurde het echt een hele tijd voordat dat dat wel zo was.
Het is een boeiend verhaal met Goden, sektes, en occulte dingen die eroverheen zweefde.
Je maakt kennis met Mara en Ava. Beide zijn in de problemen gekomen in andere zaken en daarom gaan zij een nieuwe afdeling 'Cold Casus'. Mara en Eva worden partners en dat gaat ze redelijk af.
Wat mij stoorde was het Italiaans er tussendoor. Ik hoorde dat in het boek achterin een vertaling staat maar dus niet in een digitaal boek. Begrijp me niet verkeerd hoor maar ik heb mij daaraan geërgerd. Steeds weer uit het verhaal gehaald worden vond ik knap eigelijk. Das dan weer jammer.
Het verhaal is boeiend en zit goed in elkaar. Toch is het niet echt spannend, maar net genoeg om door te lezen. Sommige delen waren echt bizar, maar dat kan het mij niet genoeg .
Wat mij ontroerde de delen die over inspecteur Barrali. Hij is terminaal zieke maar blijft op zijn manier betrokken.
We leren de personages goed kennen maar met 500+ blz mag dat ook wel. Alles wordt netjes uitgepuzzeld. Waar ik moeite mee had was de hoeveelheid personages.
Ik haalde het regelmatig door elkaar mede door de namen van karakters. Het boeide genoeg om door te gaan, maar daar blijft het bij
Al met al was het een fijn boek. Maar mede de hier bovenstaande ergenissen krijgt dit boek ☆☆☆.
Met dank aan AWBruna voor dit boek.
Achterflap
Rechercheurs Mara Rais en Eva Croce zijn niet blij als ze worden overgeplaatst naar de nieuw opgerichte eenheid voor onopgeloste misdaden in Cagliari, Sardinië. De een is geboren en getogen Sardijns, niet op haar mondje gevallen en hiermee al regelmatig in de problemen gekomen. De ander, een Milanese specialist in rituele moorden, staat privé voor een aantal uitdagingen en werd in Milaan geschorst. Het kantoor: een stoffige kelder vol oude dossiers. Aan de zijde van de twee rechercheurs: de terminaal zieke inspecteur Moreno Barrali. Zijn laatste wens is om een oude zaak op te lossen. Jaren geleden, op de Dag van de Doden, werden twee vrouwen op brute wijze vermoord in de buurt van de fonteintempels. Rituele moorden, denkt Moreno Barrali. Maar zijn superieuren geloven niet in zijn theorie. Het team is een oude sekte op het spoor als plotseling de cold case roodgloeiend wordt: een jonge vrouw is sinds een paar dagen spoorloos verdwenen.
Recensie
Na een wazige proloog begint dit verhaal.
Daardoor kwam ik niet gelijk in het verhaal, en duurde het echt een hele tijd voordat dat dat wel zo was.
Het is een boeiend verhaal met Goden, sektes, en occulte dingen die eroverheen zweefde.
Je maakt kennis met Mara en Ava. Beide zijn in de problemen gekomen in andere zaken en daarom gaan zij een nieuwe afdeling 'Cold Casus'. Mara en Eva worden partners en dat gaat ze redelijk af.
Wat mij stoorde was het Italiaans er tussendoor. Ik hoorde dat in het boek achterin een vertaling staat maar dus niet in een digitaal boek. Begrijp me niet verkeerd hoor maar ik heb mij daaraan geërgerd. Steeds weer uit het verhaal gehaald worden vond ik knap eigelijk. Das dan weer jammer.
Het verhaal is boeiend en zit goed in elkaar. Toch is het niet echt spannend, maar net genoeg om door te lezen. Sommige delen waren echt bizar, maar dat kan het mij niet genoeg .
Wat mij ontroerde de delen die over inspecteur Barrali. Hij is terminaal zieke maar blijft op zijn manier betrokken.
We leren de personages goed kennen maar met 500+ blz mag dat ook wel. Alles wordt netjes uitgepuzzeld. Waar ik moeite mee had was de hoeveelheid personages.
Ik haalde het regelmatig door elkaar mede door de namen van karakters. Het boeide genoeg om door te gaan, maar daar blijft het bij
Al met al was het een fijn boek. Maar mede de hier bovenstaande ergenissen krijgt dit boek ☆☆☆.
Met dank aan AWBruna voor dit boek.
1
Reageer op deze recensie
