Lezersrecensie
Joost Prinsen - Na Emma
Een paar dagen nadat ik Joost Prinsen bij Op 1 zijn nieuwe boek over mannen hoor promoten, staat zijn vorige boek in de buitenbieb, Na Emma, over het eerste jaar na het overlijden van zijn vrouw Emma Prinsen-Wildeman. Ik sleep het als een trofee mee naar binnen, want Joost Prinsen lezen, wie wil dat niet? Hij staat net als ik elke woensdag in het Noordhollands Dagblad, hij in het provinciale gedeelte, ik in het regionale Dagblad Waterland. Hij zal mij niet kennen of lezen, maar ik hem wel.
Het is een fascinerend boek, dat steeds dieper graaft in die vlotte stijl van Joost, die kan schrijven alsof hij tegen je aanpraat en die geen mening uit de weg gaat. Emma trouwens ook niet en dat levert een heel interessant boek op over twee mensen met een turbulente relatie die de moeite waard is om over te lezen.
Het boek begint naar mijn idee wat aan de oppervlakte, met wat email en andere eerste reacties, maar waar moet je anders beginnen, dan over allerlei praktische dingen die geregeld moeten worden en je van de rouw afhouden en dan over de rouw zelf. Levensvriend Aart Staartjes overlijdt in dezelfde periode.
Het geld en hun huis aan de Belgische kust leveren ook een heel interessant hoofdstuk op en dan zijn er nog hun dochters, de anderen en de relatie tussen Emma en Joost zelf. De beschreven kring wordt steeds kleiner en intiemer en hij neemt geen blad voor de mond. Zo vertelt hij over een nacht dat hij laat thuiskomt en met haar begint te vrijen en zij na afloop zegt: ‘Was jij dat Joost?’ Wie zou niet van zo’n vrouw houden? is zijn conclusie.
En wie zou niet van zo’n man houden, die samen met Aart Staartjes als de Stratemaker en Wieteke van Dordt als de Deftige Dame, als Erik Engerd, die iedereen probeert bang te maken wat nooit lukt, in 1972 begint met de Stratemakeropzeeshow? Jenny Arean typeert hem raak: ‘Je loopt krom Joost en je ziet er niet uit, maar als je je mond opendoet, ben je een hele grote’. Een heerlijk boek waarin ik echt kennismaakte met Emma en niet alleen haar grote kwaliteiten, maar ook haar lastige kanten leerde kennen. In twee dagen uit. Nu weer in de buitenbieb.
Ate Vegter, 20 juni 2023
Het is een fascinerend boek, dat steeds dieper graaft in die vlotte stijl van Joost, die kan schrijven alsof hij tegen je aanpraat en die geen mening uit de weg gaat. Emma trouwens ook niet en dat levert een heel interessant boek op over twee mensen met een turbulente relatie die de moeite waard is om over te lezen.
Het boek begint naar mijn idee wat aan de oppervlakte, met wat email en andere eerste reacties, maar waar moet je anders beginnen, dan over allerlei praktische dingen die geregeld moeten worden en je van de rouw afhouden en dan over de rouw zelf. Levensvriend Aart Staartjes overlijdt in dezelfde periode.
Het geld en hun huis aan de Belgische kust leveren ook een heel interessant hoofdstuk op en dan zijn er nog hun dochters, de anderen en de relatie tussen Emma en Joost zelf. De beschreven kring wordt steeds kleiner en intiemer en hij neemt geen blad voor de mond. Zo vertelt hij over een nacht dat hij laat thuiskomt en met haar begint te vrijen en zij na afloop zegt: ‘Was jij dat Joost?’ Wie zou niet van zo’n vrouw houden? is zijn conclusie.
En wie zou niet van zo’n man houden, die samen met Aart Staartjes als de Stratemaker en Wieteke van Dordt als de Deftige Dame, als Erik Engerd, die iedereen probeert bang te maken wat nooit lukt, in 1972 begint met de Stratemakeropzeeshow? Jenny Arean typeert hem raak: ‘Je loopt krom Joost en je ziet er niet uit, maar als je je mond opendoet, ben je een hele grote’. Een heerlijk boek waarin ik echt kennismaakte met Emma en niet alleen haar grote kwaliteiten, maar ook haar lastige kanten leerde kennen. In twee dagen uit. Nu weer in de buitenbieb.
Ate Vegter, 20 juni 2023
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ate Vegter
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
