Lezersrecensie
Botergeile seks
3217 Lale Gül – Ik ga leven
Ze lag al maanden op mijn nachtkastje, met een ezelsoor in het papier van bladzijde 87, hoofdstuk 10. Deze week ben ik er weer in begonnen en ik werd opnieuw gegrepen. Ik begrijp eigenlijk niet waarom ik ben gestopt met lezen, anders dan door het lezen van andere boeken. Zo kom ik door het stukje over Connie Palmen ook nog een ongelezen boek van haar tegen over haar tijd met Hans van Mierlo, maar dat terzijde.
Ik ga leven is een prachtig boek van Lale Gül. Het gaat over een Turks meisje, Büsra, dat in Nederland opgroeit onder de zeer strenge islamitische regels van haar ouders. Ze moet buiten altijd een hoofddoek dragen. Ze moet altijd bedekkende kleding dragen, ook midden in de zomer. Ze moet in haar vrije tijd naar de Koranschool. Ze mag niet zonder een mannelijk familielid uitgaan en ze mag al helemaal niet in het gezelschap van een Nederlandse niet-Moslim gezien worden.
In het geheim heeft ze een Nederlands vriendje, Freek, waar ze straalverliefd op is en botergeile seks mee heeft, die ze uitgebreid beschrijft in hoofdstuk 14, voor als je niet kunt wachten.
Je begrijpt dat er nogal wat spanning in haar leven is en dat is dan ook precies waar ze over schrijft. De eindeloos saaie vakanties, altijd maar weer naar die familie in Turkije, de ruzies met haar moeder die streng voor haar is op het hysterische af. Ze woont aan de overkant van de straat bij haar oma en dat geeft haar nog enige verlichting, maar je krijgt het al benauwd bij het idee hoe vaak zij zich per dag moet omkleden en hoe vaak haar zondige make-up erop en eraf gaat.
Wanneer je het boek in handen hebt vraag je je af hoe het in godsnaam mogelijk is dat ze zonder hoofddoek op de cover staat. Die strijd, dat is precies waar het boek over gaat, over het strenge, onbuigzame, religieuze milieu thuis en de Nederlandse vrijheid, waar Büsra al op jonge leeftijd van proeft. En zijn het niet haar ouders zelf die haar in deze situatie gebracht hebben en naar Nederland zijn gekomen? Nee, dat waren de grootouders, die hier als gastarbeider kwamen werken. We kennen allemaal de verhalen, maar zo indringend en heerlijk taalvaardig van binnenuit beschreven als Lale Gül doet, dat is nog niet eerder gebeurd. Nu in de buitenbieb.
Ate Vegter, 10 maart 2024
www.atevegter.wordpress.com
Ze lag al maanden op mijn nachtkastje, met een ezelsoor in het papier van bladzijde 87, hoofdstuk 10. Deze week ben ik er weer in begonnen en ik werd opnieuw gegrepen. Ik begrijp eigenlijk niet waarom ik ben gestopt met lezen, anders dan door het lezen van andere boeken. Zo kom ik door het stukje over Connie Palmen ook nog een ongelezen boek van haar tegen over haar tijd met Hans van Mierlo, maar dat terzijde.
Ik ga leven is een prachtig boek van Lale Gül. Het gaat over een Turks meisje, Büsra, dat in Nederland opgroeit onder de zeer strenge islamitische regels van haar ouders. Ze moet buiten altijd een hoofddoek dragen. Ze moet altijd bedekkende kleding dragen, ook midden in de zomer. Ze moet in haar vrije tijd naar de Koranschool. Ze mag niet zonder een mannelijk familielid uitgaan en ze mag al helemaal niet in het gezelschap van een Nederlandse niet-Moslim gezien worden.
In het geheim heeft ze een Nederlands vriendje, Freek, waar ze straalverliefd op is en botergeile seks mee heeft, die ze uitgebreid beschrijft in hoofdstuk 14, voor als je niet kunt wachten.
Je begrijpt dat er nogal wat spanning in haar leven is en dat is dan ook precies waar ze over schrijft. De eindeloos saaie vakanties, altijd maar weer naar die familie in Turkije, de ruzies met haar moeder die streng voor haar is op het hysterische af. Ze woont aan de overkant van de straat bij haar oma en dat geeft haar nog enige verlichting, maar je krijgt het al benauwd bij het idee hoe vaak zij zich per dag moet omkleden en hoe vaak haar zondige make-up erop en eraf gaat.
Wanneer je het boek in handen hebt vraag je je af hoe het in godsnaam mogelijk is dat ze zonder hoofddoek op de cover staat. Die strijd, dat is precies waar het boek over gaat, over het strenge, onbuigzame, religieuze milieu thuis en de Nederlandse vrijheid, waar Büsra al op jonge leeftijd van proeft. En zijn het niet haar ouders zelf die haar in deze situatie gebracht hebben en naar Nederland zijn gekomen? Nee, dat waren de grootouders, die hier als gastarbeider kwamen werken. We kennen allemaal de verhalen, maar zo indringend en heerlijk taalvaardig van binnenuit beschreven als Lale Gül doet, dat is nog niet eerder gebeurd. Nu in de buitenbieb.
Ate Vegter, 10 maart 2024
www.atevegter.wordpress.com
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ate Vegter
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
