Rauwe realiteit

Severine en Fauve hebben de hoofdrol in dit boek. Severine als kind verwaarloosd en Fauve werd als kind overbeschermd door haar moeder. De relaties van de dames lopen niet goed en door de partners komen ze elkaar tegen. Maar niet met plezier.
Anders dan de titel doet vermoeden, komt er maar 1 kat in het verhaal voor: Caruso, de kat van Fauve. Caruso is tevens degene die het zonnetje in het boek is. Want er is weinig zonneschijn in het boek. Dat wil zeggen: het is geen vrolijk boek.Het verhaal is vrij realistisch en heel rauw geschreven, heel direct, pijnlijk direct. Severine en Fauve hebben geen fijne jeugd gehad en ze dragen beiden de sporen van hun jeugd mee in hun volwassen leven. Dat alles maakt de sfeer in het boek erg kil en hard. Bovendien is het taalgebruik erg grof. Daar moet de lezer tegen kunnen en het zet ook meteen de toon voor een boek.
De schrijfster heeft talent om te schrijven, dat laat ze in dit boek zien. Ze werkte het verhaal uit en er was over veel aspecten nagedacht. Maar de toon en de sfeer in dit boek maakt het verhaal somber en verdrietig. Dat maakt het boek zwaar om te lezen. Dit zorgt voor een grauwe sluier over de sfeer van het boek.