Life goes on….

In dit 6e deel van ‘Een veilige haven’ serie wordt een ander persoon gevolgd met een hele andere achtergrond: Ruby. Ruby komt uit Londen uit East End, ze is 18 jaar en getrouwd met Ray. Ray houdt zich bezig met criminele zaken en Ruby is bang voor hem omdat hij haar mishandelt. Als het weer helemaal mis gaat, slaat ze op de vlucht en komt in Cliffhaven terecht. Maar ook het adres waar ze gaat wonen, blijkt niet veilig te zijn. Door tussenkomst van Ron Reilly en zijn hond Harvey, komt ze uiteindelijk terecht in het pension van Ron’s schoondochter Peggy Reilly. In dat pension is het ook niet rustig vanwege een bombardement die veel schade heel aangericht. Maar de sfeer blijft er warm en de (meeste) mensen zijn hartelijk en dat heeft Ruby nodig.

Dit boek speelt zich af in 1942 en Cliffhaven heeft enorm te lijden onder bombardementen en andere gevolgen van de oorlog. Maar ….life goes on! Met vallen en opstaan herpakken de inwoners zich telkens opnieuw. Dat is de kracht van deze serie boeken. Ondanks verdriet en ellende herpakt iedereen zich steeds weer. De positiviteit en warmte die Peggy Reilly en haar medebewoners uitstralen geeft moed aan hun stadsgenoten. Hun huis is sjofel en sommige bewoners ook, maar ze houden van elkaar en daar gaat het om. Het is Ellie Dean wederom gelukt om dit in het boek te schrijven en het over te brengen aan de lezers. De taal die ze gebruikt is net zo als de bewoners: duidelijk maar warm. Een aantal scènes zijn best spannend, maar er wordt zo’n draai aan gegeven dat het goed leesbaar blijft.

Ellie Dean werd in Australië geboren maar verhuisde toen ze jong was naar Engeland. Onder de naam Tamara McKinley heeft ze verschillende boeken uitgebracht.