Lezersrecensie
De Engelse keuken van Miss Acton
Eliza Acton komt uit een gegoede familie maar moet wegens geld tekort met haar moeder een pension openen. Ze is een ‘oude vrijster’ en dat is nog net geen schande. Ann Kirby woont met haar ouders in een armoedig huisje. Vader mist een been en drinkt te veel bier en moeder lijkt dement te zijn, maar wordt ‘krankzinnig’ genoemd.
Via dominee Thorpe en zijn eerzuchtige echtgenote komt Ann bij Miss Eliza te werken in de keuken. Wat volgt is een samenwerking tussen twee vrouwen die erg verschillen maar goed samenwerken.
Het boek is in prettige taal geschreven. De zinnen zijn niet te lang en niet te kort. Vaak wordt er poëtische taal gebruikt. Eliza voelt zich vooral een dichter en zelfs de beschrijving van eten is poëtisch. Elk hoofdstuk begint met een gerecht en ook in die hoofdstukken wordt het eten benoemd en geroemd.
Er worden twee personages gevolgd: Miss Eliza en Ann. Ook al krijgt de lezer een inkijkje in hun gedachtenwereld; de lezer blijft op een afstandje, maar dat is niet vervelend. Beiden reageren vanuit zichzelf en de lezer is observator.
Ann maakt een grote ontwikkeling door in dit verhaal, zij is dan ook een stuk jonger dan Miss Eliza.
Dit boek speelt zich af in de Victoriaanse tijd, een tijd waar het milieu waarin je geboren was vaak bepalend was voor je toekomst. Dat klassenverschil komt in dit boek ook aan de orde op een schrijnende manier. Daar staat tegenover dat de keuken waarin Miss Eliza en Ann werken op een hele prettige en sfeervolle manier wordt beschreven.
Dit is het eerste boek van Annabel Abbs dat in het Nederlands is vertaald, hiervoor schreef ze enkele boeken waaronder een boek over de dochter van schrijver James Joyce. Voor dit boek liet ze zich onder andere inspireren door haar moeder die veel kookte, zo schrijft ze in haar dankwoord.
Via dominee Thorpe en zijn eerzuchtige echtgenote komt Ann bij Miss Eliza te werken in de keuken. Wat volgt is een samenwerking tussen twee vrouwen die erg verschillen maar goed samenwerken.
Het boek is in prettige taal geschreven. De zinnen zijn niet te lang en niet te kort. Vaak wordt er poëtische taal gebruikt. Eliza voelt zich vooral een dichter en zelfs de beschrijving van eten is poëtisch. Elk hoofdstuk begint met een gerecht en ook in die hoofdstukken wordt het eten benoemd en geroemd.
Er worden twee personages gevolgd: Miss Eliza en Ann. Ook al krijgt de lezer een inkijkje in hun gedachtenwereld; de lezer blijft op een afstandje, maar dat is niet vervelend. Beiden reageren vanuit zichzelf en de lezer is observator.
Ann maakt een grote ontwikkeling door in dit verhaal, zij is dan ook een stuk jonger dan Miss Eliza.
Dit boek speelt zich af in de Victoriaanse tijd, een tijd waar het milieu waarin je geboren was vaak bepalend was voor je toekomst. Dat klassenverschil komt in dit boek ook aan de orde op een schrijnende manier. Daar staat tegenover dat de keuken waarin Miss Eliza en Ann werken op een hele prettige en sfeervolle manier wordt beschreven.
Dit is het eerste boek van Annabel Abbs dat in het Nederlands is vertaald, hiervoor schreef ze enkele boeken waaronder een boek over de dochter van schrijver James Joyce. Voor dit boek liet ze zich onder andere inspireren door haar moeder die veel kookte, zo schrijft ze in haar dankwoord.
2
Reageer op deze recensie