Lezersrecensie
Je hebt van die boeken dat je direct gegrepen wordt door het verhaal
Maggie Bird woont in het kustplaatsje Purtiy in Maine, tegen de Canadese grens aan. Ze heeft een rustig leven op een kippenboerderij. Maar dan krijgt ze bezoek van haar oude werkgever en wanneer er diezelfde avond een lijk wordt gevonden op haar oprit is haar rust voorbij. Samen met haar vrienden, allemaal gepensioneerde CIA-agenten gaat ze op onderzoek uit.
Je hebt van die boeken dat je direct gegrepen wordt door het verhaal en door de schrijfstijl er gelijk ‘in’ zit. Van dit boek las ik een kort leesfragment op Hebban en toen het fragment klaar was, was het enige wat ik dacht: ‘Nee!!! Hoe gaat het verder…’. Het kon niet anders dan de eerstvolgende keer dat ik in een boekenwinkel was, direct het boek aanschaffen. En eerlijk: ik heb het boek in één ruk uitgelezen.
De spionne gaat dus over Maggie, een voormalig spion. Ze heeft haar carrière vaarwelgezegd nadat er een missie uit de hand is gelopen. Haar vrienden die in hetzelfde stadje wonen zijn allemaal CIA-agenten geweest. En ontmoeten elkaar nog regelmatig.
Maggie is een sterk personage. Sterke vrouw, goede carrière gehad en zelfredzaam op haar eigen kippenboerderij. Je kan niet anders dan bewondering hebben voor haar doorzettingsvermogen. Haar karakter maakt een ontwikkeling door tijdens de zoektocht naar degenen die het op haar heeft voorzien. Ze komt dingen te weten over eerder missies maar ook over haar vrienden waardoor ze dingen in een ander licht gaat zien. Maar haar vrienden steunen haar door dik en dun, ook tegenover anderen.
‘Ik zal u vertellen wát u moeten weten wannéér u het moet weten. Mijn ‘bende’ is bezig aanvullende informatie te verzamelen. Dat kost tijd, er is enig graafwerk voor vereist, maar zodra we een beter beeld hebben, zullen we in overweging nemen of we het met u kunnen delen.’
Er komen flashbacks in voor naar het verleden van Maggie en naar de missie die is misgelopen. En dat is nodig voor het verhaal. Het maakt het nergens heel zwaar of vervelend dat er flashbacks zijn.
Het einde was toch nog verrassend. Tijdens het lezen heb je altijd een lijstje; ‘die heeft het gedaan of die’. En ja, ik zat dichtbij maar het was toch weer net anders dan gedacht!
De spionne is het eerste deel in de Martiniclub-serie.
Ik ken de Rizzoli en Isles Serie alleen van de tv serie. Maar als er ook 13 boeken uitkomen van de Martiniclub-serie dan sta ik bij elk deel in de winkel! Een mix van de ‘donderdagclub’ met James Bond, alleen dan Amerikaans. Kan ik al een pre-order plaatsen?
Je hebt van die boeken dat je direct gegrepen wordt door het verhaal en door de schrijfstijl er gelijk ‘in’ zit. Van dit boek las ik een kort leesfragment op Hebban en toen het fragment klaar was, was het enige wat ik dacht: ‘Nee!!! Hoe gaat het verder…’. Het kon niet anders dan de eerstvolgende keer dat ik in een boekenwinkel was, direct het boek aanschaffen. En eerlijk: ik heb het boek in één ruk uitgelezen.
De spionne gaat dus over Maggie, een voormalig spion. Ze heeft haar carrière vaarwelgezegd nadat er een missie uit de hand is gelopen. Haar vrienden die in hetzelfde stadje wonen zijn allemaal CIA-agenten geweest. En ontmoeten elkaar nog regelmatig.
Maggie is een sterk personage. Sterke vrouw, goede carrière gehad en zelfredzaam op haar eigen kippenboerderij. Je kan niet anders dan bewondering hebben voor haar doorzettingsvermogen. Haar karakter maakt een ontwikkeling door tijdens de zoektocht naar degenen die het op haar heeft voorzien. Ze komt dingen te weten over eerder missies maar ook over haar vrienden waardoor ze dingen in een ander licht gaat zien. Maar haar vrienden steunen haar door dik en dun, ook tegenover anderen.
‘Ik zal u vertellen wát u moeten weten wannéér u het moet weten. Mijn ‘bende’ is bezig aanvullende informatie te verzamelen. Dat kost tijd, er is enig graafwerk voor vereist, maar zodra we een beter beeld hebben, zullen we in overweging nemen of we het met u kunnen delen.’
Er komen flashbacks in voor naar het verleden van Maggie en naar de missie die is misgelopen. En dat is nodig voor het verhaal. Het maakt het nergens heel zwaar of vervelend dat er flashbacks zijn.
Het einde was toch nog verrassend. Tijdens het lezen heb je altijd een lijstje; ‘die heeft het gedaan of die’. En ja, ik zat dichtbij maar het was toch weer net anders dan gedacht!
De spionne is het eerste deel in de Martiniclub-serie.
Ik ken de Rizzoli en Isles Serie alleen van de tv serie. Maar als er ook 13 boeken uitkomen van de Martiniclub-serie dan sta ik bij elk deel in de winkel! Een mix van de ‘donderdagclub’ met James Bond, alleen dan Amerikaans. Kan ik al een pre-order plaatsen?
2
Reageer op deze recensie
