WOI en WOII in één verhaal.

Een verhaal waarin iemand een verhaal vertelt, het kan verwarrend zijn, maar niet in dit boek. Sterker nog: de omstandigheden waarin het verhaal verteld wordt geven het verhaal extra zeggingskracht.
Het huis van de tienjarige Barney is vernietigd door een bombardement, en nu is hij met zijn moeder in de trein op weg naar zijn tante Mavis in Cornwall. Als de trein in een tunnel stopt om te schuilen voor een luchtaanval, vertelt de man die bij hen in het coupé zit het verhaal van zijn vriend William Byron. Barney is bang in het donker, maar de man weet hem gerust te stellen. Hij heeft nog 4 lucifers en hij vertelt bij bij het licht van iedere lucifer verder over William met wie hij in WOI gevochten heeft aan het front in België. Ook vertelt hij over het leven van William ná WOI, hoe William op zoek is gegaan naar een meisje dat hij in de oorlog langs de kant van de weg zag zitten en tegen de wens van zijn majoor in naar het veldhospitaal had gebracht. Hoe hij zijn leven weer oppakte, en hoe hij moest aanzien dat Hitler in de jaren 30 Europa weer een oorlog in sleurde. Als William op een dag naar de bioscoop gaat en in het bioscoopjournaal Hitler ziet, herkent hij de man wiens leven hij in WOI heeft gespaard. Hij besluit deze ‘fout’ recht te zetten en gaat naar Berchtesgaden om Hitler alsnog te stoppen.

Ongemerkt geeft dit boek ongelofelijk veel informatie over WOI, WOII en de tijd ertussen. Een geweldig boek om voor te lezen, maar zeker ook om zelf te lezen (vanaf ongeveer 10 jaar). Het boek is geïllustreerd in zwartwit, en hoewel de illustraties hier en daar wat knullig overkomen, geven ze toch extra sfeer. Het boek is, zoals meerdere boeken van Micheal Morpurgo, geïnspireerd door het levensverhaal van echt bestaande mensen, in dit geval dat van Henry Tandey, de meest onderscheiden soldaat uit de Eerste Wereldoorlog.