Comazuipen

Soms vraag je je weleens af hoeveel shit iemand over zich heen kan krijgen. Neem nou de 15-jarige Bella. Haar ouders zijn gescheiden. Moeder heeft daar veel verdriet van, vader is al druk in de weer met een nieuwe vriendin. Oma, waarmee Bella alles kon bespreken, is net overleden. Bella heeft op alle ellende maar één antwoord: alcohol!
In THE GLASS GIRL van KATHLEEN GLASGOW lezen we een verhaal dat bij je binnenkomt. Het boek werd in de V.S. het Target’s (warenhuisketen) YA boek van het jaar 2024. En dat is zeker terecht.
We worden meegesleept in Bella’s alcoholverslaving. Na een avond comazuipen belandt ze zelfs in het ziekenhuis en komt ze daarna in een afkickkliniek terecht..
Wat gebeurt er dan met je? Kun je jezelf overeind houden? Blijf je ontkennen dat je verslaafd bent? Dat beschrijft de auteur allemaal heel integer. Vooral het deel in het boek dat over de afkickkliniek gaat, is rauw en komt binnen.
En ja, Bella krijgt een terugval. We ervaren hoe moeilijk het is om je niet te laten meeslepen door andere jongeren, die niks in het afkicken zien. En Bella twijfelt ook aan haar oude vriendenkring. Willen ze nog wel met haar verder?
Eenmaal weer thuis blijkt het moeilijkste nog te komen. Bella’s vader blijft drinken in het bijzijn van Bella. De schrijfster laat zien dat Bella assertiever is geworden en haar vader confronteert met zijn gedrag. Ze leert uiteindelijk ook wie haar echte vrienden zijn.
Kortom dit is een realistisch verhaal met een einde waarin de twijfels van de hoofdpersoon doorklinken maar waarin ook haar vastberadenheid tot uiting komt.