Roadtrip Italie

Mijn mening:
Roadtrip Italië is het verhaal van Marloes, haar kinderwens gaat snel in vervulling als ze op wat latere leeftijd Erik ontmoet, de relatie is nog te kort om hem echt goed te leren kennen.
Erik heeft al een huwelijk achter de rug en neemt het allemaal niet zo nauw. Marloes zit na de geboorte van dochtertje Luna op een roze wolk. Desalniettemin voelt ze toch dat er iets niet klopt en ze besluit op onderzoek uit te gaan. Dit mondt uit in een reis naar Italië, Marloes besluit zowel te vluchten voor Erik als op zoek te gaan naar haar ware roots, twee vliegen in één klap. De reis met een ukkie van twee maanden valt haar zwaar en ook de angst dat ze achtervolg wordt gaat haar niet in de koude kleren zitten.
Marloes is het ultieme voorbeeld van een moeder die door het vuur gaat voor haar kind, zodra je moeder wordt verandert een vrouw soms van een volgzaam vogeltje in een leeuw die vecht voor haar jong.
Roadtrip Italië is een feelgood met een spanningselement. De spanning bouwt wel op maar laat je niet op het puntje van je stoel zitten, zover laat de auteur het steeds net niet komen, op dat punt neemt de feelgood kant de overhand en draait het om de opbouw van relaties en de zoektocht naar familie.

Het verhaal was al vrij bizar, maar nu is het ronduit krankzinnig geworden. Ik dacht da tik hier veilig was, maar nu blijkt dat allerminst zo te zijn. Ik moet hier zo snel mogelijk weg!

De auteur heeft ervoor gekozen om de hoofdstukken zowel vanuit verschillende personen als vanuit verschillende tijdsperiode te schrijven. Dit zorgt ervoor dat je gedurende het verhaal vordert te weten komt hoe de vork daadwerkelijk in de steel zit.
Roadtrip Italië leest makkelijk weg, geen ingewikkelde toestanden maar lekker genieten van een verhaal over een ongrijpbare. Ik heb zeker van het verhaal genoten maar qua emoties voelde ik het niet. Roadtrip Italië is een aanrader voor de liefhebbers van thrillers in het genre van Suzanne Vermeer.

Roadtrip Italië krijgt van mij 3 sterren.