Een mooi boek, maar misschien net te pittig voor zijn doelgroep.

Dit boek is op een bijzondere manier opgebouwd en zet je ook wel aan het denken. Dat vind ik persoonlijk wel knap als je dat voor elkaar krijgt met een fantasy boek. Om er zo'n afspiegeling van de wereld in aan te brengen, dat je gaat nadenken. Dat is knap! Toch heb ik ook een kritische noot. Dit is een boek die niet makkelijk te lezen is. Dit komt vooral door de woordkeuze en stijl waarmee de zinnen zijn opgebouwd. Hierdoor valt een heel deel YA publiek denk ik al af. Nu zijn er ook steeds meer oudere YA lezers, maar maakt dat het financieel aantrekkelijk. Persoonlijk zou ik voor een iets lossere schrijfstijl gaan bij een vervolg.

De karakter opbouw de ontwikkeling van de elf Ai in zware tijden wordt mooi opgebouwd. De familieband tussen broer en zus Hanna en Kazato die op een bizarre wijze verbonden zijn, dat hij alleen kan eten wat zij bereid heeft. Kortom, aan de karakters licht het zeker niet. Wat luchtigere taal en minder Japanse woorden en het is een killer!!