Lezersrecensie
De bittere waarheid
“Carlotta is bereid gekwetst te worden, te voelen hoe haar botten breken en haar huid brandt, als ze de waarheid maar achterhaalt. Ze zou hemel en aarde bewegen om te weten te komen hoe het nou zit met haar geboorte, die in geen enkele familie een plek vindt.”
De kaft van dit boek sprak me meteen aan: een beetje kunstzinnig en een beetje geheimzinnig. De titel komt me erg dromerig en licht poëtisch over, dus dit belooft veel goeds! Bovendien heeft het in Italië al een prijs gewonnen, dus nieuwsgierig ben ik zeker. Uitgeverij HarperCollins, bedankt voor dit recensie-exemplaar.
Als bittere sinaasappels gaat over Carlotta, die tijdens haar werk een document over haar familiegeschiedenis vindt dat haar doet twijfelen over haar achtergrond. Het zorgt voor een zoektocht naar haar verleden: want wie is ze nu eigenlijk? Het wordt een afwisseling tussen de twijfelende en nieuwsgierige Carlotta in het heden en de mysterieuze, totaal verschillende vrouwen Sabedda en Nardina in het verleden.
Als bittere sinaasappels is een historische roman met veel culturele en traditionele aspecten. Het is een verhaal over de kloof tussen mannen en vrouwen, en de kloof tussen arm en rijk. Juist het machtsverschil die door deze twee kloven ontstaat, is een belangrijk thema in het verhaal en maakt het verhaal (helaas) ook erg actueel. Enkele andere thema’s uit het boek zijn liefde, familie, vriendschap, afkomst, identiteit en de zoektocht hiernaar. Het verhaal speelt zich af op Sicilië in de jaren 20 en de jaren 60. Deze locatie en tijden spelen een grote rol in het verhaal en worden ook uitgebreid beschreven. De veelal Italiaanse verwijzingen pasten erg bij de stijl en sfeer, maar kunnen voor lezers die geen Italiaans kennen ook af en toe een tikkeltje verwarrend zijn. Het verhaal wordt verteld vanuit de verschillende hoofdpersonages, waardoor je steeds een beetje meekrijgt van hun perspectief, gedachtes en beweegredenen. Het heeft een klassieke schrijfstijl met veel beschrijvingen. Het verhaal gaat daarom wat langzaam, maar dat past wel weer bij de tijdsgeest van het verhaal.
Het was mijn eerste kennismaking met deze auteur, en als ik me nog eens in Sicilië wil wanen, vast niet de laatste!
Voor liefhebbers van Ga als een rivier en De geniale vriendin.
Mooie laatste woorden van de auteur: “Er is geen boom die de benaming ‘moederplant’ meer verdient dan de bittersinaasappelboom.” De bittersinaasappelboom is de ultieme moederplant en dus is er voor dit verhaal geen geschiktere titel dan deze!
De kaft van dit boek sprak me meteen aan: een beetje kunstzinnig en een beetje geheimzinnig. De titel komt me erg dromerig en licht poëtisch over, dus dit belooft veel goeds! Bovendien heeft het in Italië al een prijs gewonnen, dus nieuwsgierig ben ik zeker. Uitgeverij HarperCollins, bedankt voor dit recensie-exemplaar.
Als bittere sinaasappels gaat over Carlotta, die tijdens haar werk een document over haar familiegeschiedenis vindt dat haar doet twijfelen over haar achtergrond. Het zorgt voor een zoektocht naar haar verleden: want wie is ze nu eigenlijk? Het wordt een afwisseling tussen de twijfelende en nieuwsgierige Carlotta in het heden en de mysterieuze, totaal verschillende vrouwen Sabedda en Nardina in het verleden.
Als bittere sinaasappels is een historische roman met veel culturele en traditionele aspecten. Het is een verhaal over de kloof tussen mannen en vrouwen, en de kloof tussen arm en rijk. Juist het machtsverschil die door deze twee kloven ontstaat, is een belangrijk thema in het verhaal en maakt het verhaal (helaas) ook erg actueel. Enkele andere thema’s uit het boek zijn liefde, familie, vriendschap, afkomst, identiteit en de zoektocht hiernaar. Het verhaal speelt zich af op Sicilië in de jaren 20 en de jaren 60. Deze locatie en tijden spelen een grote rol in het verhaal en worden ook uitgebreid beschreven. De veelal Italiaanse verwijzingen pasten erg bij de stijl en sfeer, maar kunnen voor lezers die geen Italiaans kennen ook af en toe een tikkeltje verwarrend zijn. Het verhaal wordt verteld vanuit de verschillende hoofdpersonages, waardoor je steeds een beetje meekrijgt van hun perspectief, gedachtes en beweegredenen. Het heeft een klassieke schrijfstijl met veel beschrijvingen. Het verhaal gaat daarom wat langzaam, maar dat past wel weer bij de tijdsgeest van het verhaal.
Het was mijn eerste kennismaking met deze auteur, en als ik me nog eens in Sicilië wil wanen, vast niet de laatste!
Voor liefhebbers van Ga als een rivier en De geniale vriendin.
Mooie laatste woorden van de auteur: “Er is geen boom die de benaming ‘moederplant’ meer verdient dan de bittersinaasappelboom.” De bittersinaasappelboom is de ultieme moederplant en dus is er voor dit verhaal geen geschiktere titel dan deze!
1
Reageer op deze recensie
