Fake dating, forced proximity en een mogelijke second change romance

Emily Henry weet als geen ander zomerse, romantische en happy feelgoods te schrijven. Tot nu toe heb ik van elk van haar boeken genoten, dus dit zal ongetwijfeld geen uitzondering zijn.

Happy place gaat over Harriet en Wyn, die ooit een gelukkig, verloofd stel waren. Inmiddels zijn ze zes maanden uit elkaar en hebben ze elkaar al die tijd niet gezien of gesproken. Elk jaar spenderen ze met gemeenschappelijke vriendende zomer in een familiehuis van een vriendin. Als het huis verkocht wordt, mag de vriendengroep er nog een zomer spenderen. Een probleem: Harriet en Wyn hebben hun vrienden nog niet over hun breuk durven te vertellen. Om de laatste afscheidsweek niet te verpesten, besluiten ze om nog een week te doen alsof ze een relatie hebben.

Happy place heeft een aantal intrigerende combinatie van tropes: fake dating, forced proximity en een mogelijke second chance romance. Het heeft humor, maar ook emotie en diepgang. Het leest makkelijk weg, eigenlijk vergelijkbaar met haar andere boeken. Ik vond het in dit boek met name interessant hoe het verleden, het ontstaan van de relatie van de hoofdpersonen, en het heden, de periode na hun breuk, speels werd afgewisseld. Dit boek zorgde bij mij voor een glimlach op m’n gezicht, hoe kan het ook anders met zo’n titel.

Voor liefhebbers van Carley Fortune, Jenny Han en Beth O’Leary.