Lezersrecensie
Zonder angst
Recensie van:
Zonder angst
Ze is niet veilig. Hoe ver ga je om haar te helpen?
Auteur:
Inge van Prooijen (1988) woont met haar vriend Bob en zoontje Dice in het centrum van Den Haag. Vanaf het moment dat ze kon lezen verslond ze boeken: haar liefde voor schrijven ontstond niet veel later. In 2017 bracht ze een non-fictie boek uit, maar haar hart ligt bij het schrijven van fictie.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen van de Crime Compagnie in ruil voor mijn deelname aan de Blogtour en mijn recensie
Uitgeverij: De Crime Compagnie
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
Ik zie een jong meisje met rode haren, gekleed in een blauw bloesje. Haar ogen zie ik niet doordat er een lichtbruine balk overheen zit. Het lijkt geschilderd. Dit maakt nieuwsgierig. Wie is zij? Ik wil gelijk het verhaal lezen.
Flaptekst:
Deze is intens, krachtig en wakkert mijn nieuwsgierigheid nog meer aan. Ik draai het boek om rn begin te lezen.
Het verhaal:
Cleo runt als kunstzinnig therapeut haar eigen praktijk genaamd Monsters onder mijn bed. Ze helpt cliënten van angsten af. Als de jonge studente Julia in een sessie laat doorschemeren dat ze in de gaten gehouden wordt, vraagt Cleo zich af of alle angsten van het meisje wel ingebeeld zijn. Het ontmaskeren van Julia’s stalker wordt steeds meer een obsessie voor Cleo. Hoe ver mag je als therapeut gaan om te helpen?
Mijn leesbeleving:
Nadat ik begonnen was met lezen kon ik niet meer stoppen. Dit verhaal is een ijzersterk thriller debuut van auteur Inge van Prooijen.
De proloog is er een van ongekende allure. Je wordt gelijk meegezogen in het zeer sterke psychologische alles overheersende en beklemmende van de zinnen in deze proloog. Daarna vormt het een springplank naar de rest van het verhaal.
De schrijfstijl is beeldend daardoor wordt jezelf onderdeel van het verhaal. Je beleeft het verhaal zeer intens. Ook de personages zijn gedetailleerd uitgewerkt. Ik bouwde een band met ze op, ik liep met ze mee. Hun emoties voelde ik haarfijn aan alsmede hun karakter en gedrag. De sessies die Cleo met Julia had vond ik diepgaand, emotioneel en zeer herkenbaar. Wat betreft de therapeutische stukken kun je merken dat Inge vanuit haar eigen werkervaring spreekt. Dat maakt het nog realistischer.
Ik ging zonder verwachtingen dit verhaal lezen. Dit verhaal heeft mijn verwachtingen meer dan overtroffen. Dit verhaal is zo bijzonder omdat het met de psyche van de lezer aan de haal gaat. Vaak zat ik op het puntje van de bank en kon het omdraaien van de bladzijden mij niet snel genoeg gaan. Alsof er overal gevaar heerste, het gevoel dat ik moest helpen. Terwijl dat helemaal niet kon. Als ik niet las waren de personages steeds in mijn hoofd. Dan vroeg ik mij af hoe het met ze was en waar ze op dag moment mee bezig waren.
Wat ik ook indringend mooi vond was de zelfreflectie en het menselijk zijn vanuit je positie als therapeut. Je vervult een functie maar de scheidslijn tussen functie en mens(elijk) zijn is dun. Het balanceren op dat koord is moeilijk. Ook de dialoog tussen de personages zijn ijzersterk. De onderlinge relaties van de personages zijn herkenbaar.
Ik hoop van harte dat dit boek vele lezers vindt. Dat is dit boek waard.
De afwisseling in schuingedrukte tekst naar het oorspronkelijke verhaal vind ik enorm goed gedaan. Het werkt spannings verhogend, je blijft continu geboeid door lezen. Je puzzelt mee en wilt weten hoe het allemaal in elkaar steekt. De ik vorm die gebruikt is maakt het verhaal nog intenser, diepgaander en sterker.
Telkens als ik dacht te weten hoe het zat werd ik op het verkeerde been gezet. De toewerking naar de plot is geweldig. De plot zelf is ingenieus en fantastisch. Het verhaal laat je niet gelijk los.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Vanuit de proloog gelijk een zeer krachtige opbouw die onderhuids kruipt en je pas loslaat nadat je de laatste letter hebt gelezen.
Door de beeldende schrijfstijl word je als lezer onderdeel van dit verhaal. De sfeer wordt uitermate trefzeker overgebracht op de lezer. Door de gedetailleerde uitwerking van de personages en het gebruik van de ik vorm kon ik me verbinden met de emoties, het karakter en het gedrag van de personages.
De afwisseling tussen de vaak indringende, vlijmscherpe schuingedrukte teksten met het oorspronkelijke verhaal zijn fantastisch. De auteur speelt met de nieuwsgierigheid van de lezer en daagt uit tot meedenken en puzzelen. De plottwists volgen elkaar snel op. De plot is ingenieus en origineel.
Ik kijk uit naar meer verhalen van Inge van Prooijen. Ik ben groot fan.
Bedankt De Crime Compagnie dat ik mocht deelnemen aan deze blogtour. Inge van Prooijen bedankt voor jouw verhaal.
Zonder angst
Ze is niet veilig. Hoe ver ga je om haar te helpen?
Auteur:
Inge van Prooijen (1988) woont met haar vriend Bob en zoontje Dice in het centrum van Den Haag. Vanaf het moment dat ze kon lezen verslond ze boeken: haar liefde voor schrijven ontstond niet veel later. In 2017 bracht ze een non-fictie boek uit, maar haar hart ligt bij het schrijven van fictie.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen van de Crime Compagnie in ruil voor mijn deelname aan de Blogtour en mijn recensie
Uitgeverij: De Crime Compagnie
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
Ik zie een jong meisje met rode haren, gekleed in een blauw bloesje. Haar ogen zie ik niet doordat er een lichtbruine balk overheen zit. Het lijkt geschilderd. Dit maakt nieuwsgierig. Wie is zij? Ik wil gelijk het verhaal lezen.
Flaptekst:
Deze is intens, krachtig en wakkert mijn nieuwsgierigheid nog meer aan. Ik draai het boek om rn begin te lezen.
Het verhaal:
Cleo runt als kunstzinnig therapeut haar eigen praktijk genaamd Monsters onder mijn bed. Ze helpt cliënten van angsten af. Als de jonge studente Julia in een sessie laat doorschemeren dat ze in de gaten gehouden wordt, vraagt Cleo zich af of alle angsten van het meisje wel ingebeeld zijn. Het ontmaskeren van Julia’s stalker wordt steeds meer een obsessie voor Cleo. Hoe ver mag je als therapeut gaan om te helpen?
Mijn leesbeleving:
Nadat ik begonnen was met lezen kon ik niet meer stoppen. Dit verhaal is een ijzersterk thriller debuut van auteur Inge van Prooijen.
De proloog is er een van ongekende allure. Je wordt gelijk meegezogen in het zeer sterke psychologische alles overheersende en beklemmende van de zinnen in deze proloog. Daarna vormt het een springplank naar de rest van het verhaal.
De schrijfstijl is beeldend daardoor wordt jezelf onderdeel van het verhaal. Je beleeft het verhaal zeer intens. Ook de personages zijn gedetailleerd uitgewerkt. Ik bouwde een band met ze op, ik liep met ze mee. Hun emoties voelde ik haarfijn aan alsmede hun karakter en gedrag. De sessies die Cleo met Julia had vond ik diepgaand, emotioneel en zeer herkenbaar. Wat betreft de therapeutische stukken kun je merken dat Inge vanuit haar eigen werkervaring spreekt. Dat maakt het nog realistischer.
Ik ging zonder verwachtingen dit verhaal lezen. Dit verhaal heeft mijn verwachtingen meer dan overtroffen. Dit verhaal is zo bijzonder omdat het met de psyche van de lezer aan de haal gaat. Vaak zat ik op het puntje van de bank en kon het omdraaien van de bladzijden mij niet snel genoeg gaan. Alsof er overal gevaar heerste, het gevoel dat ik moest helpen. Terwijl dat helemaal niet kon. Als ik niet las waren de personages steeds in mijn hoofd. Dan vroeg ik mij af hoe het met ze was en waar ze op dag moment mee bezig waren.
Wat ik ook indringend mooi vond was de zelfreflectie en het menselijk zijn vanuit je positie als therapeut. Je vervult een functie maar de scheidslijn tussen functie en mens(elijk) zijn is dun. Het balanceren op dat koord is moeilijk. Ook de dialoog tussen de personages zijn ijzersterk. De onderlinge relaties van de personages zijn herkenbaar.
Ik hoop van harte dat dit boek vele lezers vindt. Dat is dit boek waard.
De afwisseling in schuingedrukte tekst naar het oorspronkelijke verhaal vind ik enorm goed gedaan. Het werkt spannings verhogend, je blijft continu geboeid door lezen. Je puzzelt mee en wilt weten hoe het allemaal in elkaar steekt. De ik vorm die gebruikt is maakt het verhaal nog intenser, diepgaander en sterker.
Telkens als ik dacht te weten hoe het zat werd ik op het verkeerde been gezet. De toewerking naar de plot is geweldig. De plot zelf is ingenieus en fantastisch. Het verhaal laat je niet gelijk los.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Vanuit de proloog gelijk een zeer krachtige opbouw die onderhuids kruipt en je pas loslaat nadat je de laatste letter hebt gelezen.
Door de beeldende schrijfstijl word je als lezer onderdeel van dit verhaal. De sfeer wordt uitermate trefzeker overgebracht op de lezer. Door de gedetailleerde uitwerking van de personages en het gebruik van de ik vorm kon ik me verbinden met de emoties, het karakter en het gedrag van de personages.
De afwisseling tussen de vaak indringende, vlijmscherpe schuingedrukte teksten met het oorspronkelijke verhaal zijn fantastisch. De auteur speelt met de nieuwsgierigheid van de lezer en daagt uit tot meedenken en puzzelen. De plottwists volgen elkaar snel op. De plot is ingenieus en origineel.
Ik kijk uit naar meer verhalen van Inge van Prooijen. Ik ben groot fan.
Bedankt De Crime Compagnie dat ik mocht deelnemen aan deze blogtour. Inge van Prooijen bedankt voor jouw verhaal.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Boekenpearls76
Gesponsord
Een verborgen verleden, drie generaties vrouwen en een Siciliaans decor vol geheimen: Als bittere sinaasappels is dé Italiaanse succesroman die je niet loslaat.
