Prachtig boek vól betoverende zinnen

Missen is steeds weer afscheid nemen.
Steeds weer verdwalen in je hoofd.
Ik wist niet dat ik zo ver kon denken.
Missen is een soort van heelal van binnen.

Het kleine heelal gaat over Raaf, die samen met haar moeder tijdelijk in een oude caravan op camping Het kleine heelal woont. Ze zijn daar terechtgekomen omdat hun appartement last heeft van lekkage, en haar vader? Die heeft "oponthoud met de sleepwagen."

Op de camping valt in de herfst weinig te beleven. Raaf’s moeder werkt elke dag voor de barones, en Raaf zelf hoeft voorlopig niet naar school – ze is geschorst. Hoe dat kwam? Tja, iets met een deur, een duw met een voet, en de neus van de juf…

Toch verveelt Raaf zich geen moment. Wat voert Nicolaas, de zoon van de campingbaas, uit in het mysterieuze bos achter de caravans? En waarom blijft haar vader onbereikbaar? Bovendien lijkt haar moeder niet helemaal eerlijk over wat er aan de hand is.

Dat dit boek een Gouden Griffel heeft gekregen, begrijp ik volkomen. Het is práchtig geschreven. De zinnen zijn zo diepzinnig en tegelijkertijd toegankelijk, dat je ze keer op keer wilt lezen.

Het verhaal gaat over alles en niets: over zware sterren en dubbelsterren, over vriendschap, geheimen en het missen van iemand. Het zit vol vragen – vragen waar Raaf zo graag antwoorden op wil. Maar het is ook een boek vol humor, boeiende gedachten over het heelal, en een verhaal vól betoverende zinnen.